ه ـ مَثَل سراب

۱۰۵.امام على عليه السلام :هركه در پىِ سراب بدَوَد، خسته تر و تشنه تر مى شود.
و ـ مَثَل درياى ژرف

۱۰۶.امام صادق عليه السلام ـ در بيان اندرزهاى لقمان به فرزندش ـ :فرزندم! دنيا ، دريايى ژرف است كه خلقى بسيار در آن نابود شدند . پس كِشتى خود را در آن ، ايمان قرار ده و بادبانش را توكلّ و توشه ات را تقواى الهى . [با اين حال] اگر رستى ، به لطف خدا رسته اى و اگر هلاك شدى ، به سبب گناهانت هلاك شده اى».

۱۰۷.امام كاظم عليه السلام :لقمان به فرزندش گفت: «... فرزندم! دنيا ، درياى ژرفى است كه مردمان بسيارى در آن غرق شدند . پس كشتى تو در آن بايد تقواى الهى باشد و اندرون آن كشتى ، ايمان و بادبانش ، توكلّ و ناخدايش ، خِرد و راهنمايش ، دانش و سُكّانش ، شكيبايى».

۱۰۸.قصص الأنبياء:لقمان عليه السلام به فرزندش مى گفت: «فرزندم! دنيا ، دريايى است كه نسل هاى فراوانى در آن غرق گشته اند . پس بايد كه كِشتى تو در اين دريا ، پروا از خداى تعالى باشد و گذرگاهت ، ايمان به خدا و بادبانش توكّل باشد تا نجات يابى ، فرزندم! هرچند [با اين همه] گمان نمى كنم كه نجات يابى» .

ه ـ مَثَلُ السَّرابِ

۱۰۵.الإمام عليّ عليه السلام :مَن سَعى في طَلَبِ السَّرابِ ، طالَ تَعَبُهُ وكَثُرَ عَطَشُهُ . ^۱

و ـ مَثَلُ البَحرِ العَميقِ

۱۰۶.الإمام الصادق عليه السلام ـ في بيان مَواعِظِ لُقمانَ لاِبنِهِ ـ :يابُنَيَّ ، إنَّ الدُّنيا بَحرٌ عَميقٌ ، قَد هَلَكَ فيها عالَمٌ كَثيرٌ ، فَاجعَل سَفينَتَكَ فيهَا الإيمانَ ، وَاجعَل شِراعَهَا التَّوَكُّلَ ، وَاجعَل زادَكَ فيها تَقوَى اللّهِ ، فَإِن نَجَوتَ فَبِرَحمَةِ اللّهِ ، وإن هَلَكتَ فَبِذُنوبِكَ . ^۲

۱۰۷.الإمام الكاظم عليه السلام :إنَّ لُقمان قالَ لاِبنِهِ : . . . يابُنَيَّ ، إنَّ الدُّنيا بَحرٌ عَميقٌ ، قد غَرِقَ فيها عالَمٌ كَثيرٌ ، فَلتَكُن سَفينَتُكَ فيها تَقوَى اللّهِ ، وحَشوُهَا الإِيمانَ ، وشِراعُهَا التَّوَكُّلَ ، وقَيِّمُهَا ^۳ العَقلَ ، ودَليلُهَا العِلمَ ، وسُكّانُهَا ^۴ الصَّبرَ . ^۵

۱۰۸.قصَص الأَنبياء :كانَ لُقمان عليه السلام يَقولُ لاِبنِهِ : يابُنَيَّ ، إنَّ الدُّنيا بَحرٌ ، وقَد غَرِقَ فيها جيلٌ كَثيرٌ ، فَلتَكُن سَفينَتُكَ فيها تَقوَى اللّهِ تَعالى ، وَليَكُن جِسرُكَ إيمانا بِاللّهِ ، وَليَكُن شِراعُهَا التَّوَكُّلَ ، لَعَلَّكَ يابُنَيَّ تَنجو وما أظُنُّكَ ناجِيا . ^۶