71
ماه خدا ج1

۶۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بهشت ، از سَرِ سال تا سال آينده براى رمضان آراسته مى شود . پس چون اوّلين روز [ماه] رمضان شود ، نسيمى از زير عرش از بالاى بهشت بر حوريان بهشتى مى وزد . مى گويند : «پروردگارا! براى ما از بندگانت ، همسرانى قرار بده كه چشم ما بدانان ، و چشم آنان به ما روشن گردد!» .

۷۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :همانا بهشت براى ورود ماه رمضان ، از سال تا سال ، آراسته و زينت مى شود . پس چون نخستين شب ماه رمضان شود ، نسيمى از زير عرش مى وزد كه به آن ، «مُثيره (برانگيزنده)» گويند . برگ درختان بهشت و حلقه هاى درهاى بهشت به صدا در مى آيند و از حركت آنها آهنگى شنيده مى شود كه شنوندگان ، زيباتر از آن را نشنيده اند . حوريان بهشتى سر بر مى آورند و ميان سر درهاى بهشت مى ايستند و بانگ بر مى آورند : «آيا خواستگارى به درگاه خدا هست تا خداوند ، او را همسر دهد؟...» .
و خداى متعال در هر شب از ماه رمضان ، سه بار مى فرمايد : «آيا خواهنده اى هست كه خواسته اش را برآورم؟ آيا توبه كننده اى هست كه توبه اش را بپذيرم؟ آيا آمرزش خواهى هست كه او را بيامرزم؟ كيست كه به توانگر مورد اعتماد و وفاكننده بى ستم ، قرض دهد؟» ۱ .
و خداوند را به هنگام افطار در آخر هر روز از ماه رمضان ، هزار هزار آزاده شده از آتش است .
پس چون شب جمعه و روز جمعه شود ، خداوند در هر ساعتى از آنها ، هزار هزار نفر را از آتش ، آزاد مى كند كه همه آنان سزاوار عذاب اند . پس چون آخرين روز ماه رمضان شود ، خداوند در آن روز ، به شمار آنچه از اوّل تا آخر ماه ، آزاد كرده است ، آزاد مى كند .
پس چون شب قدر شود ، خداوند به جبرئيل عليه السلام فرمان مى دهد و او و گروهى از فرشتگان ، به زمين فرود مى آيند ... . آنان از شرق و غرب ، عبور مى كنند و در آن شب ، جبرئيل ، فرشتگان را پخش مى كند . پس بر هر ايستاده و نشسته اى و نمازگزار و ذكرگوينده اى سلام مى كنند و با آنان دست مى دهند و دعاهاى آنان را تا طلوع فجر ، آمين مى گويند .
پس چون سپيده بدمد ، جبرئيل ندا مى دهد : «اى گروه فرشتگان! كوچ ، كوچ!» .
[فرشتگان] مى گويند : اى جبرئيل! پس خداوند با حاجت هاى مؤمنان از امّت محمّد ، چه مى كند؟
مى گويد : «خداى متعال در اين شب به همه آنان نگريست و همه را بخشود و آمرزيد ، مگر چهار نفر را : ... شرابخوار ، عاق والدين شده ، قطع رحم كننده و كينه توز» .
پس چون شب عيد فطر شود ـ كه به آن «لَيْلَةُ الْجَوائِز (شب جايزه ها)» گويند ـ خداوند ، مُزد عمل كنندگان را بى حساب مى دهد . پس چون صبح روز فطر شود ، خداوند ، فرشتگان خود را به همه شهرها مى فرستد . آنان به زمين فرود مى آيند و سرِ راه ها و گذرگاه ها مى ايستند و مى گويند : «اى امّت محمّد! به سوى پروردگار كريم خويش بيرون آييد كه پاداش فراوان مى دهد و گناه بزرگ را مى آمرزد» .
پس چون به نمازگاه هاى خويش برآيند ، خداوند به فرشتگان مى فرمايد : «فرشتگان من! مزد كارگرى كه كارش را انجام دهد ، چيست؟» .
فرشتگان گويند : اى معبود و سرور ما! پاداش او ، آن است كه مزدش كامل داده شود .
پس خداوند مى فرمايد : «شما فرشتگانم را گواه مى گيرم كه من پاداش روزه دارى و نمازشان را در ماه رمضان ، رضايت و آمرزش خود قرار دادم» و مى فرمايد : «اى بندگان من! از من بخواهيد . به عزّت و جلالم سوگند ، امروز در اين اجتماع خود ، براى دنيايتان چيزى نمى خواهيد ، مگر آن كه به شما مى دهم . به عزّتم سوگند ، تا وقتى مرا مراقب خود بدانيد ، عيب هاى شما را مى پوشانم . به عزّتم سوگند ، شما را پناه مى دهم و شما را پيشِ اصحاب خلود (جاودانگى) رسوا نمى سازم . باز گرديد كه آمرزيده ايد . مرا راضى كرديد؛ من هم از شما راضى شدم» .
پس فرشتگان به خاطر پاداشى كه خداوند به اين امّت ، هنگام افطار ، عطا مى كند ، خوش حال مى شوند و به يكديگر مژده و تهنيت مى گويند .

1.يعنى خدا كه از بنده اش قرض مى خواهد ، توانگر است و به وعده خود وفا مى كند .


ماه خدا ج1
70

۶۹.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنَّ الجَنَّةَ تُزَخرَفُ لِرَمَضانَ مِن رَأسِ الحَولِ إلى حَولٍ قابِلٍ ، فَإِذا كانَ أوَّلُ يَومٍ مِن رَمَضانَ هَبَّت رَيحٌ تَحتَ العَرشِ مِن فَوقِ الجَنَّةِ عَلَى الحورِ العينِ ، فَيَقُلنَ : يا رَبِّ ، اجعَل لَنا مِن عِبادِكَ أزواجا تَقَرُّ بِهِم أعيُنُنا وتَقَرُّ أعيُنُهُم بِنا . ۱

۷۰.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ الجَنَّةَ لَتُنَجَّدُ وتُزَيَّنُ مِنَ الحَولِ إلَى الحَولِ لِدُخولِ شَهرِ رَمَضانَ ، فَإِذا كانَ أوَّلُ لَيلَةٍ مِنهُ هَبَّت ريحٌ مِن تَحتِ العَرشِ يُقالُ لَهَا المُثيرَةُ تَصفِقُ وَرَقَ أشجارِ الجِنانِ وحَِلَقَ المَصاريعِ ، فَيُسمَعُ لِذلِكَ طَنينٌ لَم يَسمَعِ السّامِعونَ أحسَنَ مِنهُ ، وتَبرُزنَ الحورُ العينُ حَتّى يَقِفنَ بَينَ شُرَفِ الجَنَّةِ ، فَيُنادينَ : هَل مِن خاطِبٍ إلَى اللّهِ عز و جل فَيُزَوِّجَهُ؟ ... .
ويَقولُ اللّهُ ـ تَبارَكَ وتَعالى ـ في كُلِّ لَيلَةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ ثَلاثَ مَرّاتٍ : «هَل مِن سائِلٍ فَاُعطِيَهُ سُؤلَهُ؟ هَل مِن تائِبٍ فَأَتوبَ عَلَيهِ؟ هَل مِن مُستَغفِرٍ فَأَغفِرَ لَهُ؟ مَن يُقرِضُ المَليءَ غَيرَ المُعدِمِ ، وَالوَفِيَّ غَيرَ الظّالِمِ»؟
وإنَّ للّهِِ تَعالى في آخِرِ كُلِّ يَومٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ عِندَ الإِفطارِ ألفَ ألفِ عَتيقٍ مِنَ النّارِ ، فَإِذا كانَت لَيلَةُ الجُمُعَةِ ويَومُ الجُمُعَةِ أعتَقَ في كُلِّ ساعَةٍ مِنهُما ألفَ ألفِ عَتيقٍ مِنَ النّارِ ، وكُلُّهُم قَدِ استَوجَبُوا العَذابَ ، فَإِذا كانَ في آخِرِ يَومٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ أعتَقَ اللّهُ في ذلِكَ اليَومِ بِعَدَدِ ما أعتَقَ مِن أوَّلِ الشَّهرِ إلى آخِرِهِ .
فَإِذا كانَت لَيلَةُ القَدرِ أمَرَ اللّهُ عز و جل جَبرَئيلَ عليه السلام ، فَهَبَطَ في كَتيبَةٍ مِنَ المَلائِكَةِ إلَى الأَرضِ ... فَيُجاوِزانِ المَشرِقَ وَالمَغرِبَ ، ويَبُثُّ جَبرَئيلُ عليه السلام المَلائِكَةَ في هذِهِ اللَّيلَةِ ، فَيُسَلِّمونَ عَلى كُلِّ قائِمٍ وقاعِدٍ ، ومُصَلٍّ وذاكِرٍ ويُصافِحونَهُم ويُؤَمِّنونَ عَلى دُعائِهِم حَتّى يَطلُعَ الفَجرُ ، فَإِذا طَلَعَ الفَجرُ نادى جَبرَئيلُ عليه السلام : يا مَعشَرَ المَلائِكَةِ ، الرَّحيلَ الرَّحيلَ ، فَيَقولونَ : يا جَبرَئيلُ ، فَمَاذا صَنَعَ اللّهُ تَعالى في حَوائِجِ المُؤمِنينَ مِن اُمَّةِ مُحَمَّدٍ؟ فَيَقولُ : إنَّ اللّهَ تَعالى نَظَرَ إلَيهِم في هذِهِ اللَّيلَةِ فَعَفا عَنهُم وغَفَرَ لَهُم إلاّ أربَعَةً : ... مُدمِنَ الخَمرِ ، وَالعاقَّ لِوالِدَيهِ ، وَالقاطِعَ الرَّحِمِ ، وَالمُشاحِنَ .
فَإِذا كانَت لَيلَةُ الفِطرِ ـ وهِيَ تُسَمّى : «لَيلَةَ الجَوائِزِ» ـ أعطَى اللّهُ العامِلينَ أجرَهُم بِغَيرِ حِسابٍ ، فَإِذا كانَت غَداةُ يَومِ الفِطرِ بَعَثَ اللّهُ المَلائِكَةَ في كُلِّ البِلادِ ، فَيَهبِطونَ إلَى الأَرضِ ويَقِفونَ عَلى أفواهِ السِّكَكِ ، فَيَقولونَ : يا اُمَّةَ مُحَمَّدٍ ، اُخرُجوا إلى رَبٍّ كَريمٍ ؛ يُعطِي الجَزيلَ ويَغفِرُ العَظيمَ .
فَإِذا بَرَزوا إلى مُصَلاّهُم قالَ اللّهُ عز و جل لِلمَلائِكَةِ : «مَلائِكَتي ، ما جَزاءُ الأَجيرِ إذا عَمِلَ عَمَلَهُ؟» فَتَقولُ المَلائِكَةُ : إلهَنا وسَيِّدَنا ، جَزاؤُهُ أن تُوَفِّيَ أجرَهُ . فَيَقولُ اللّهُ عز و جل : «فَإِنّي اُشهِدُكُم مَلائِكَتي ، أنّي قَد جَعَلتُ ثَوابَهُم عَن صِيامِهِم شَهرَ رَمَضانَ وقِيامِهِم فيهِ رِضايَ ومَغفِرَتي» .
ويَقولُ : «يا عِبادي ، سَلوني ، فَوَعِزَّتي وجَلالي لا تَسأَلونِّي اليَومَ في جَمعِكُم لاِخِرَتِكُم ودُنياكُم إلاّ أعطَيتُكُم ، وعِزَّتي لَأَستُرَنَّ عَلَيكُم عَوراتِكُم ما راقَبتُموني ، وعِزَّتي لَأَجَرتُكُم ولا أفضَحُكُم بَينَ يَدَي أصحابِ الخُلودِ ، اِنصَرِفوا مَغفورا لَكُم ، قَد أرضَيتُموني ورَضيتُ عَنكُم» .
فَتَفرَحُ المَلائِكَهُ وتَستَبشِرُ ويُهَنِّئُ بَعضُها بَعضا بِما يُعطِي اللّهُ هذِهِ الاُمَّةَ إذا أفطَروا. ۲

1.فضائل الأوقات للبيهقي : ۴۱ / ۶۲ عن ابن عمر وص ۴۲ / ۶۳ ، صحيح ابن خزيمة : ۳ / ۱۹۰ / ۱۸۸۶ ، المعجم الكبير : ۲۲ / ۳۸۹ / ۹۶۷ ، شُعب الإيمان : ۳ / ۳۱۳ / ۳۶۳۴ كلّها عن أبي مسعود ، كنز العمّال : ۸ / ۴۷۸ / ۲۳۷۱۵ ؛ فضائل الأشهر الثلاثة : ۱۴۱ / ۱۵۱ عن ابن مسعود ؛ بحار الأنوار : ۹۶ / ۳۴۶ / ۱۲ نقلاً عن القطب الراوندي في النوادر عن أبي مسعود نحوه .

2.الأمالي للمفيد : ۲۳۰/۳ ، فضائل الأشهر الثلاثة : ۱۲۶/۱۳۳ نحوه ، الإقبال : ۱/۲۳ ، بحار الأنوار : ۹۶/۳۳۸/۱ ؛ فضائل الأوقات للبيهقي: ۶۴/۱۲۹، تاريخ دمشق: ۵۲/۲۹۱ كلّها عن ابن عبّاس، كنز العمّال: ۸/۵۸۵/۲۴۲۸۱.

  • نام منبع :
    ماه خدا ج1
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ریشهری، با همکاری: رسول افقی، ترجمه: جواد محدّثی
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1383
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 69774
صفحه از 560
پرینت  ارسال به