1.سيّد ابن طاووس گفته است: «خلوت با زنان در شب اوّل ماه رمضان ، از عبادت هاست. پس با پيروى از طبع ، آن را از خداپرستى به شهوت پرستى ، بيرون نياور و خلوت با زنان در آن شب ، تو را از مقام هاى رستگارى ، باز ندارد و اگر اراده سست تو را ناتوان مى سازد ، پس ، از خداى توانا يارى بطلب تا ناتوانى ات را نيرو بخشد و شايستگى آن جايگاه باشرافت را به تو بدهد... مى گويم : شايد مراد صاحب آداب در اين حال ، و تخصيص پرداختن به زنان قبل از ورود به ماه رمضان ، براى اين است كه خاطر انسان در آغاز ماه رمضان ، از اخلاص و توجّه خاص به روزه ، پُر شود و از وسوسه هاى شيطانْ پاك بماند ، يا به اين جهت است كه اين كار در جاهليّت ، حرام بوده است. پس ، از بنده خواسته شده كه حلال بودن و نَسخ حكم حرمتش را آشكار سازد و يا شايد مراد ، احياى سنّت پيامبر خدا در مورد ازدواج در شب اوّل ماه رمضان باشد. وجوه ديگرى هم مى توان گفت؛ ولى شايد آنچه گفتيم ، به فهم ها نزديك تر باشد» (ر . ك : الإقبال : ۱ / ۱۸۹) .

1.الكافي : ۴ / ۱۸۰ / ۳ عن أبي بصير ، كتاب من لا يحضره الفقيه : ۲ / ۱۷۳ / ۲۰۵۲ وج ۳ / ۴۷۳ / ۴۶۵۳ ، الخصال : ۶۱۲ / ۱۰ عن أبي بصير ومحمّد بن مسلم ، مكارم الأخلاق : ۱ / ۴۶۱ / ۱۵۶۹ ، الإقبال : ۱ / ۱۹۰ ، بحار الأنوار : ۹۷ / ۳۴۸ / ۳ .

2.الإقبال : ۱ / ۲۴۸ ، البلد الأمين : ۱۹۵ ، بحارالأنوار : ۹۸ / ۱۷ / ۲ و ص ۷۴ / ۲ .