۲۳۶.عدّة الداعى ـ به نقل از پيامبر خدا ـ :«عبادت با حرامخوارى ، همچون ساختن بنا بر شنزار است» و نيز نقل شده است : «همچون ساختن بنا بر آب» .
۲۳۷.إرشاد القلوب ـ به نقل از حذيفة بن يمان ـ :پيامبر خدا فرمود : «روز قيامت ، گروهى مى آيند ، در حالى كه حسناتشان همچون كوه هاست . خداوند ، همه آنها را نابود و پراكنده مى سازد . سپس فرمان مى رسد كه آنان را به آتش بيفكنيد» .
سلمان گفت : اى پيامبر خدا! آنان را براى ما توصيف كن .
فرمود : «آنان ، كسانى هستند كه روزه گرفته ، نماز خوانده و شب زنده دارى كرده اند ؛ ليكن هر گاه حرامى بر آنان عرضه مى شده ، بر آن مى شتافتند» .
۲۳۸.المعجم الكبير ـ به نقل از حمزة بن حبيب ، درباره اُمّ عبد اللّه (خواهر شدّاد بن اَوس) ـ :وى هنگام افطار ، ظرف شيرى براى پيامبر خدا كه روزه بود ، فرستاد و اين ، در روزى بلند با هواى گرم بود .
پيامبر خدا آن را نزد زن برگرداند كه : «اين شير را از كجا آورده اى؟» .
گفت : از گوسفندم [دوشيده ام] .
پيامبر صلى الله عليه و آله ، فرستاده آن زن را [دوباره] نزد او برگرداند كه : «اين گوسفند را از كجا آورده اى؟» .
گفت : از مال خودم خريده ام .
پس پيامبر صلى الله عليه و آله آن را از او گرفت .
چون فردا شد ، اُمّ عبد اللّه نزد پيامبر صلى الله عليه و آله رفت و گفت : اى پيامبر خدا! شير را از روى دلسوزى (به خاطر بلندى روز و شدّت گرما) برايتان فرستادم . آن گاه فرستاده مرا برگرداندى!
به او فرمود : «پيامبران ، چنين مأمورند . [مأموريم] كه جز پاكيزه نخوريم و جز شايسته انجام ندهيم» .
۲۳۹.الكافى ـ به نقل از ابو بصير ـ :مردى به امام باقر عليه السلام گفت : من [از نظر ]كار [خير ،] ضعيف و روزه دارى ام اندك است ؛ ليكن اميدوارم كه جز حلال ، چيزى نخورم .
به او فرمود : «چه كوششى برتر از پاك دامنى در شكم و شهوت؟!» .
