۴۱۱.امام على عليه السلام :بپرهيزيد از آنچه فرود آمد بر امّتهاى پيشين ، از كيفرهايى كه بر اثر كردارهاى ناپسند ديدند. پس نيك و بد احوالشان را به ياد آوريد و خود را از همانند شدن به آنها برحذر داريد.
و چون در دگرگونى حال آنها تفكّر كرديد ، كارهايى را اختيار كنيد كه آنان را ارجمند داشت و دشمنان را از آنان دور ساخت و زمان بى گزندى شان را به درازا كشانْد ، و با عافيت از نعمت برخوردار و پيوند رشته بزرگوارى با آنان استوار . و آن از پراكندگى دورى نمودن بُوَد و به سازوارى روى آوردن ، و يكديگر را بدان برانگيختن وسفارش كردن ؛ و بپرهيزيد از هر كار كه پشتِ آنان را شكست و نيروشان را گسست ، چون : كينه هم در دل داشتن و تخمِ نفاق در سينه كاشتن و از هم بريدن ، و دست از يارى يكديگر كشيدن .
و در احوالِ گذشتگانِ پيش از خود بنگريد ، مردمى كه با ايمان بودند . . . پس بنگريد چه سان مى نمودند ، آن گاه كه گروهها فراهم بودند ، و همگان راهِ يك آرزو را مى پيمودند ، و دلها راست بود و با هم سازوار و دستها يكديگر را مدد كار ، شمشيرها به يارى هم آخته ، و ديده ها به يكسو دوخته ، و اراده ها در پى يك چيز تاخته . آيا مِهتران سراسر زمين نبودند و بر جهانيان پادشاهى نمى نمودند؟ پس بنگريد كه پايانِ كارشان به كجا كشيد ،
چون ميانشان جدايى افتاد ، و الفت به پراكندگى انجاميد ، و سخنها و دلهاشان گونه گون گرديد . از هم جدا شدند ، و به حزبها گراييدند ، و خدا لباس كرامت خود را از تنشان برون آورد ، و نعمتِ فراخ خويش را از دستشان به در كرد و داستانِ آنان ، ميان شما ماند ، و آن را براى پند گيرنده عبرت گردانْد .
