۳۵۴.امام سجّاد عليه السلام ـ در دعايش ـ :بارالها ! من از هرچه با اراده تو مخالفت دارد و يا از محبّت تو به دور است ، به سويت توبه مى كنم ؛ از آنچه در دلم مى گذرد ، نگاه هاى چشمم و گفته هاى زبانم .

۳۵۵.امام سجّاد عليه السلام ـ در دعايش ـ :از هر لذّتى ، جز [لذّت] ياد تو و از هر آسايشى ، جز [آسايش] انس با تو و از هر شادى اى ، جز [شادىِ ]قرب تو و از هر كارى ، جز طاعت تو ، از تو آمرزش مى طلبم .

۳۵۶.امام صادق عليه السلام :دل ، حرم خداست . پس در حرم خدا ، جز خدا را جاى مده .

۳۵۷.امام صادق عليه السلام:خداوند به هيچ بنده اى نعمتى بزرگ تر و ارزنده تر از اين نداده است كه در دل او همراه با خداى عز و جل غير او نباشد.

۳۵۸.امام صادق عليه السلام :اگر مردم ارزش شناختِ خداى عز و جل را مى دانستند ، به نعمتها و خوشيهاى زندگى دنيوى كه خداوند ، دشمنان را از آن برخوردار ساخته است ، چشم نمى دوختند و دنيايشان از آنچه با گامهايشان بر آن پاى مى نهند نيز كمتر مى شد و با نعمت شناخت خدا ، متنعّم مى شدند و از آن ، لذّت مى بردند ؛ لذّت بردن كسى كه همواره در باغهاى بهشت ، در كنار اولياى خداست . در حقيقتْ خداشناسى ، مونسى در برابر هر بى كسى ، دوستى در برابر هر
تنهايى ، نورى در برابر هر تاريكى ، نيرويى در برابر هر ناتوانى ، و درمانى براى هر بيمارى است .

۳۵۴.الإمامُ زين العابدين عليه السلام ـ في دُعائِهِ ـ :اللّهُمَّ وَإنّي أتوبُ إلَيكَ مِن كُلِّ ما خالَفَ إرادَتَكَ ، أو زالَ عَن مَحَبَّتِكَ ؛ مِن خَطَراتِ قَلبي ، وَلَحَظاتِ عَيني ، وَحِكاياتِ لِساني . ^۱

۳۵۵.عنه عليه السلام ـ في الدُّعاءِ ـ :أستَغفِرُكَ مِن كُلِّ لَذَّةٍ بِغَيرِ ذِكرِكَ ، وَمِن كُلِّ راحَةٍ بِغَيرِ اُنسِكَ ، وَمِن كُلِّ سُرورٍ بِغَيرِ قُربِكَ ، وَمِن كُلِّ شُغلٍ بغَيرِ طاعَتِكَ . ^۲

۳۵۶.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :القَلبُ حَرَمُ اللّهِ ، فَلا تُسكِن حَرَمَ اللّهِ غَيرَ اللّهِ . ^۳

۳۵۷.عنه عليه السلام:ما أنعَمَ اللّهُ على عَبدٍ أجَلَّ مِن أن لا يَكونَ في قَلبِهِ مَعَ اللّهِ عز و جلغَيرُهُ . ^۴

۳۵۸.عنه عليه السلام :لَو يَعلَمُ النّاسُ ما في فَضلِ مَعرِفةِ اللّهِ عز و جل ما مَدّوا أعيُنَهُم إلى ما مَتَّعَ اللّهُ بِهِ الأعداءَ مِن زَهرَةِ الحَياةِ الدُّنيا وَنَعيمِها ، وَكانَت دُنياهُم أقَلَّ عِندَهُم مِمّا يَطَؤونَهُ بِأرجُلِهِم ، وَلَنَعِموا بِمَعرِفَةِ اللّهِ جَلَّ وَعَزَّ ، وَتَلَذَّذوا بِها تَلَذُّذَ مَن لَم يَزَل في رَوضاتِ الجِنانِ مَعَ أولِياءِ اللّهِ .
إنَ مَعرِفَهَ اللّهِ عز و جل آنِسٌ مِن كُلِّ وَحشَةٍ، وَصاحِبٌ مِن كُلِّ وَحدَةٍ، وَنورٌ مِن كُلِّ ظُلمَةٍ، وَقُوَّةٌ مِن كُلِّ ضَعفٍ ، وَشِفاءٌ مِن كُلِّ سُقمٍ . ^۵