۱ / ۸ ـ ۸
سياه رويى
۱۷۸۳.امام على عليه السلام :نزد پيامبر صلى الله عليه و آله بوديم ، آن گاه كه در آستانه ارتحال بود ، در حالى كه پارچه اى او را پوشانده بود و پَراندازى بر چهره داشت . پس مدتى دراز سكوت فرمود و ما در پيرامونش گاه مى گريستيم و گاه «انا للّه وانا اليه راجعون» مى گفتيم . سپس لب به سخن گشود و فرمود: «برخى چهره ها سفيدند و برخى ، سياه . . . و صاحبان اموال سياه رويند» .
۱ / ۸ ـ ۹
ناز و نعمت براى وارث
۱۷۸۴.امام على عليه السلام :مال ، ناز و نعمت براى وارثان است .
۱۷۸۵.امام على عليه السلامـ در كلمات حكيمانه منسوب به وى ـ: فراوانىِ مال آن كه مى ميرد ، وارثانش را از ياد او غافل مى كند .
۱ / ۸ ـ ۱۰
سختىِ مرگ
۱۷۸۶.امام على عليه السلامـ در وصف جان كندنِ فريفتگان دنيا ـ: آدمى بدين مى انديشد كه عمرش را در چه كارى صرف كرده و روزگارش را چه سان سپرى نموده است . و اموالى را كه گرد آورده به ياد مى آورد و اين كه در فراهم كردن آن ها چه چشم پوشى ها كرده و از راه هاى بى شبهه يا باشبهه آن ها را به دست آورده و پيامدهاى گردآورى آن ها دامنش را گرفته و اكنون در آستانه جدا شدن از آن ها است و آن مال ها براى ديگران باقى مى ماند تا از آن برخوردار گردند و لذت برند ؛ بدين سان گوارايى اش براى ديگران و بارش بر دوش او است .
