۱۵۴۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در ميان هيچ قومى ربا ظاهر نگردد ، مگر آن كه به قحط سالى گرفتار شوند .
۱۵۴۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ كس ربا را نيفزود ، جز آن كه سرانجام گرفتار كمى و كاستى شد .
۱۵۴۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ربا هر چند فراوان باشد ، سرانجام به تنگدستى مى انجامد .
۱۵۴۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بدترين درآمد از راه ربا حاصل گردد .
۱۵۴۶.امام على عليه السلام :هر گاه خدا خواهد [مردم] سرزمينى را نابود سازد ، در ميانشان ربا را آشكار گرداند .
۱۵۴۷.امام رضا عليه السلامـ در زمره پاسخ هايش به پرسش هاى محمّد بن سنان ـ: يكى از سبب هاى حرام شمرده شدن ربا آن است كه خدا از آن نهى فرموده و ديگر اين كه با آن ، اموال تباه مى گردند ؛ زيرا وقتى انسان يك درهم را به دو درهم بخرد ، يك درهم بهاى آن درهم است و بهاى ديگرى باطل شمرده مى شود ؛ پس فروش و خريد ربايى در هر حال ، هم براى خريدار و هم براى فروشنده مايه نقصان است . از آن جا كه ربا موجب تباهى اموال است ، خداوند آن را بر بندگان حرام فرموده ، همان گونه كه نهى فرموده كه مال سفيه را در اختيار خودش نهند ـ چرا كه بيم مى رود آن را تباه كند ـ تا زمانى كه به حد رشد برسد . پس به اين سبب است كه خداوند ربا را حرام فرموده است . و فروش ربايى آن است كه كسى يك درهم را به دو درهم بفروشد .
و اما سبب حرام بودن ربا ، علاوه بر آن دليل روشن ، اين است كه رباخوارى سبك شمردنِ يك عمل كاملاً حرام است و اين كار پس از بيان شدن حرمت و بعد از اين كه خدا آن را حرام كرده ، گناهى بزرگ به شمار مى رود . و اگر كسى چنين كند ، كارش جز سبك شمردن آن كارِ كاملاً حرام نيست و چنين سبك شمردنى ، پاى نهادن در كفر محسوب مى گردد .
و اما حرام بودن رباى نسيه ۱ بدان سبب است كه عمل نيك را تباه مى كند و اموال را تلف مى نمايد و مردم را به سوداندوزى تشويق مى كند و از قرض دادن باز مى دارد ، در حالى كه قرض دادن كارى است نيكو ؛ و نيز فساد و ستم و نابودى اموال را در پى دارد .
