«پس آنان را به سزاى گناهانشان هلاك كرديم و از پسِ ايشان مردمى ديگر پديد آورديم .»

ر .ك : ص۸۰۳ (موانع اجتماعى/ستم) و ص۹۷۱ (زيان هاى ثروت اندوزى/نابودى).

حديث:

۱۵۲۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :همانا خداوند آن چه را عطا فرمايد ، باز نمى ستاند ؛ و اگر به قومى نعمتى دهد و آنان جاودانه در عين شكرگزارى زندگى كنند ، آن را از ايشان نستاند ، مگر اين كه از شكر به ناسپاسى و از اطاعت به معصيت گرايند . و اين است سخن خداى تعالى: «همانا خداوند آن چه را از آنِ گروهى است ، دگرگون نمى كند ، مگر اين كه ويژگى هاى خود را تغيير دهند» .

۱۵۲۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :همانا خداوند به سبب رفتار گروهى خاص ، همه مردم را عذاب نمى كند ، مگر اين كه آنان عمل زشت را آشكارا بينند و در حالى كه قدرت مخالفت با آن را دارند ، مخالفت نكنند ؛ پس در اين حال ، خداوند هم آن گروه خاص و هم عوام را عذاب كند .

۱۵۲۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :همانا انسان با ارتكاب گناه ، از روزى محروم مى شود .

۱۵۲۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از گناهان بپرهيزيد ؛ كه همانا بنده گناه مى كند و روزى اش قطع مى گردد .

الحديث :

۱۵۲۶.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ لَم يُعطِ لِيَأخُذَ ، ولَو أنعَمَ عَلى قَومٍ ما أنعَمَ وبَقوا ما بَقِيَ اللَّيلُ وَالنَّهارُ ما سَلَبَهُم تِلكَ النِّعَمَ وهُم لَهُ شاكِرونَ ، إلاّ أن يَتَحَوَّلوا مِن شُكرٍ إلى كُفرٍ ومِن طاعَةٍ إلى مَعصِيَةٍ ؛ وذلِكَ قَولُهُ تَعالى : «إِنَّ اللَّهَ لاَ يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ ^۱ » . ^۲

۱۵۲۷.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ عز و جل لا يُعَذِّبُ العامَّةَ بِعَمَلِ الخاصَّةِ ، حَتّى يَرَوُا المُنكَرَ بَينَ ظَهرانيهِم وهُم قادِرونَ عَلى أن يُنكِروهُ فَلا يُنكِروهُ ؛ فَإِذا فَعَلوا ذلِكَ عَذَّبَ اللّهُ الخاصَّةَ وَالعامَّةَ . ^۳

۱۵۲۸.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ الرَّجُلَ لَيُحرَمُ الرِّزقَ بِالذَّنبِ يُصيبُهُ . ^۴

۱۵۲۹.عنه صلى الله عليه و آله :اِحذَرُوا الذُّنوبَ ؛ فَإِنَّ العَبدَ يُذنِبُ الذَّنبَ فَيُحبَسُ عَنهُ الرِّزقُ . ^۵