۱۲۹۰.فلاح السائل از محمّد بن ابى عمير از عبيد بن زراره :نزد امام صادق عليه السلامبودم كه مردى از پيروانش از فقر و تنگدستى به وى شكايت آورد و گفت كه در طلب روزى ديار به ديار مى گردد ، ولى جز فقر روز افزون نصيبش نمى شود . امام صادق عليه السلام به او فرمود: «هنگامى كه نماز عشا را به جاى آوردى ، با آرامى و وقار بگو: «بار خدايا! من نمى دانم كه روزى ام در كجا نهاده شده و آن را چنان كه به قلبم خطور مى كند ، مى طلبم . . .» .
عبيد بن زراره گويد: «پس از كوتاه زمانى ، فقر از وى زدوده شد و حالش خوش گشت» .
۴ / ۱۳
ذكرهاى روايت شده براى فقرزدايى
۱۲۹۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از جبرئيل شنيدم كه مى گفت: «اى محمّد! هر كس از امت تو روزانه صد بار اين ذكر را بگويد ، از فقر در امان باشد : لا اله الا اللّه الملك الحق المبين (= جز خداى حكمران راستين روشنگر معبودى نيست) » .
۱۲۹۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس روزانه صد بار اين ذكر را بگويد ، از فقر در امان باشد و از وحشت قبر رها گردد و توانگرى را به دست آورد : «لا اله الا اللّه الملك الحق المبين (= جز خداى حكمران راستين روشنگر معبودى نيست)» .
