۱۹۲۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه يكى از يهوديان و مسيحيان را دعا مى كنيد ، بگوييد: «خدا مال و فرزندانت را بسيار گردانَد» .

۱۹۲۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ آن گاه ثعلبة بن حاطب به وى گفت:«اى رسول خدا! از خدا بخواه كه مرا مال بخشد» ـ: مال اندكى كه شكرش را به جاى آورى ، بهتر از مال فراوانى است كه نتوانى شكر آن كنى .

۱۹۲۶.تنبيه الخواطر از لقمانـ خطاب به پسرش ـ: پسر عزيزم! در دنيا چنان درون مشو كه به آخرتت زيان رساند ؛ و آن را چنان وانگذار كه سربارِ مردم گردى .

۱۹۲۷.امام سجاد عليه السلام :رسول خدا صلى الله عليه و آله بر شترچرانى گذر كرد و كس فرستاد تا از او چيزى براى آشاميدن بخواهد . شتربان گفت: «آن چه در پستان شتران است ، صبحانه مردم قبيله است و آن چه در ظرف هاى ما است ، غذاى شامشان» . رسول خدا صلى الله عليه و آلهفرمود : «بارخدايا! مال و فرزندان او را فراوان ساز» . سپس به گوسفند چرانى گذر نمود و كس فرستاد تا از او چيزى براى آشاميدن بخواهد . وى گوسفندها را دوشيد و هر چه در ظرف داشت ، در ظرف رسول خدا صلى الله عليه و آلهريخت و نيز گوسفندى براى ايشان فرستاد و پيغام داد: «اين چيزى است كه نزد ما آماده بود ؛ اگر خواهى ، آن را افزون كنيم» . رسول خدا صلى الله عليه و آلهفرمود: «بار خدايا! او را به قدر كفاف روزى ده» . يكى از يارانش گفت: «اى رسول خدا صلى الله عليه و آله! آن را كه خواهشت را رد كرد ، چنان دعا فرمودى كه ما همه دوستار آنيم ؛ و اين را كه خواهشت را روا نمود ، چنين دعا فرمودى كه ما همه آن را ناخوش مى داريم!» رسول خدا صلى الله عليه و آلهفرمود: «همانا آن چه كم باشد و كفايت نمايد ، بهتر از آن است كه فراوان باشد و بفريبد . بار خدايا! محمّد و خاندان محمّد را به قدر كفاف روزى بخش» .

۱۹۲۴.عنه صلى الله عليه و آله : إذا دَعَوتُم لِأَحَدٍ مِنَ اليَهودِ وَالنَّصارى فَقولوا : أكثَرَ اللّهُ مالَكَ ووَلَدَكَ .عنه صلى الله عليه و آله : إذا دَعَوتُم لِأَحَدٍ مِنَ اليَهودِ وَالنَّصارى فَقولوا : أكثَرَ اللّهُ مالَكَ ووَلَدَكَ . ^۱

۱۹۲۵.عنه صلى الله عليه و آلهـ إذ قالَ لَهُ ثَعلَبَةُ بنُ حاطِبٍ : يا رَسولَ اللّهِ ، اُدعُ اللّهَ ، أن يَرزُقَني مالاً ـ: قَليلٌ تُؤَدّي شُكرَهُ خَيرٌ مِن كَثيرٍ لا تُطيقُهُ . ^۲

۱۹۲۶.تنبيه الخواطر عن لقمان عليه السلامـ لاِبنِهِ ـ: يا بُنَيَّ لا تَدخُل فِي الدُّنيا دُخولاً يَضُرُّ بِآخِرَتِكَ ، ولا تَترُكها تَركا تَكونُ كَلاًّ عَلَى النّاسِ . ^۳

۱۹۲۷.الإمام زين العابدين عليه السلام :مَرَّ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله بِراعي إبِلٍ فَبَعَثَ يَستَسقيهِ ، فَقالَ : أمّا ما في ضُروعِها فَصَبوحُ الحَيِّ ، وأمّا في آنِيَتِنا فَغَبوقُهُم ، فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : اللّهُمَّ أكثِر مالَهُ ووَلَدَهُ . ثُمَّ مَرَّ بِراعي غَنَمٍ ، فَبَعَثَ إلَيهِ يَستَسقيهِ ، فَحَلَبَ لَهُ ما في ضُروعِها ، وأكفَأَ ما في إنائِهِ في إناءِ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، وبَعَثَ إلَيهِ بِشاةٍ ، وقالَ : هذا ما عِندَنا ، وإن أحبَبتَ أن نَزيدَكَ زِدناكَ . قالَ : فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : اللّهُمَّ ارزُقهُ الكَفافَ . فَقالَ لَهُ بَعضُ أصحابِهِ : يا رَسولَ اللّهِ ، دَعَوتَ لِلَّذي رَدَّكَ بِدُعاءٍ عامَّتُنا نُحِبُّهُ ، ودَعَوتَ لِلَّذي أسعَفَكَ بِحاجَتِكَ بِدُعاءٍ كُلُّنا نَكرَهُهُ؟! فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : إنَّ ما قَلَّ وكَفى خَيرٌ مِمّا كَثُرَ وألهى . اللّهُمَّ ارزُق مُحَمَّدا وآلَ مُحَمَّدٍ الكَفافَ . ^۴