۱۹۱۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در باره گذران دنيا ـ: از دنيا همان تو را بس است كه گرسنگى ات را رفع نمايد و برهنگى ات را بپوشاند . اگر خانه باشد و جايت دهد ، نيكو است ؛ و اگر چهارپايى باشد و سوارى ات دهد ، پسنديده است ؛ و نيز نيمى نان و مَشكى آب ؛ و هر چه بيش از اين باشد ، مايه مؤاخذه و عذاب تو است .
۱۹۱۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند دارايى به قدر نياز را ملامت نفرمايد .
۱۹۱۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه اسلام آورَد و به قدر كفاف روزى يابد و خداوند به آن چه دهدش قانعش سازد ، رستگار گردد .
۱۹۱۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ گاه خورشيد سربر نزند ، مگر آن كه در كناره هاى آن ، دو فرشته برخيزند و گونه اى ندا دهند كه همه زمينيان ، جز جن و انس را نيز بشنوانند: «اى مردم! به سوى پروردگارتان بشتابيد ؛ كه آن چه كم باشد و كفايت كند ، بهتر از آن است كه بسيار باشد و فريبگرى كند» .
۱۹۱۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بار خدايا! محمّد و خاندانش و نيز هر كه محمّد و خاندانش را دوست بدارد ، پاكدامنى و روزى كافى نصيب فرما و آن كس را كه به محمّد كينه ورزد ، مال و فرزند [فراوان] بخش .
