۱ / ۵
سرمستى از نعمت
قرآن:
«و همانند آنان نباشيد كه از خانه هاى خويش ، با سرمستى از نعمت و خودنمايى به مردم بيرون آمدند و [مردم] را از راه خدا بازمى دارند؛ و خدا به آن چه مى كنند ، فراگيرنده است .»
حديث:
۱۴۶۰.عيون الاخبار ابن قتيبه :دعاى رسول خدا صلى الله عليه و آله چنين بود : «بار خدايا! به تو پناه مى برم از توانگرى سرمستى . بار خدايا! به تو پناه مى برم از توانگرىِ سرمستى آور و از فقرِ هميشگى» ؛ و نيز: «بار خدايا! [مرا گرفتار مفرما] نه به توانگرى اى كه سركشىِ زايد آورد و نه به فقرى كه سبب فراموشى شود» .
۱۴۶۱.امام على عليه السلام :همچون كسى مباش كه بدون عمل ، به آخرت اميدوار است . . . و اگر توانگر شود ، سرمست و فريفته گردد ؛ و اگر فقير شود ، نااميد و سست عنصر گردد .
