۱۱۹۰.امام على عليه السلام :جوينده آخرت به خواسته خود از آن دست مى يابد و آن چه از دنيا برايش مقدر شده نيز به وى مى رسد .
۱۱۹۱.امام على عليه السلام :مردم در دنيا دو گونه كار مى كنند: يكى در دنيا براى دنيا كار مى كند و دنيايش او را از آخرتش باز مى دارد ؛ وى بيم دارد كه بازماندگانش فقير شوند ، اما از فقر خويش بيمى ندارد! پس عمر خود را براى نفع ديگران فنا مى كند . و ديگرى كسى است كه در دنيا براى آخرت كار مى كند ؛ پس آن چه از دنيا قسمت او است ، بدون كار نصيبش مى شود و از هر دو بهره مى گيرد و هر دو سراى را به كف مى آورد و نزد خدا آبرو مى يابد ، به گونه اى كه از خدا حاجتى نمى خواهد مگر آن كه برآورده شود .
۱۱۹۲.امام على عليه السلام :اگر دنيا را پيرو دينت سازى ، هم به دينت دست مى يابى و هم به دنيايت ؛ و در آخرت نيز از رستگاران خواهى بود .
۱۱۹۳.الكافى از عبداللّه بن ابى يعفور :مردى به امام صادق عليه السلام گفت: «به خدا سوگند! هر آينه ما در طلب دنياييم و دوست مى داريم كه به آن دست يابيم» . امام فرمود: «مى خواهى به آن دست يابى كه چه كنى؟» گفت: «مى خواهم خود و خانواده ام را تأمين كنم و با خويشانم پيوند برقرار نمايم و با آن صدقه دهم و حج و عمره گزارم» . امام فرمود: «اين دنيا خواهى نيست ، بلكه آخرت خواهى است» .
۳ / ۱۴
نگريستن به آن كه زندگى فروترى دارد
۱۱۹۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه يكى از شما به فردى فراتر در مال و خلقت نگريست ، بايد [ در كنار آن ] به كسى نظر كند كه از او فروتر است .
