۱۰۶۰.امام صادق عليه السلام :دعاى چهار كس پذيرفته نشود : مردى كه در خانه اش بنشيند و بگويد: «بار خدايا! مرا روزى ده .» پس به وى گفته مى شود: «مگر تو را فرمان ندادم كه در پى روزى برآيى؟» ديگرى مردى است كه همسرش را نفرين كند . به وى گفته شود : «مگر كار او را به تو وانگذاردم؟» و ديگر مردى است كه مالى دارد و آن را تباه مى كند و مى گويد: «بار خدايا! مرا روزى ده» . به او گفته شود : «مگر به تو فرمان ندادم كه ميانه روى كنى و از مالت درست بهره ببرى؟» ـ سپس امام اين آيه را خواند: «و كسانى كه هر گاه مصرف كنند ، نه اسراف ورزند و نه تنگ گيرند ، بلكه راه ميانه را روند» . ـ و ديگر مردى است كه مالى دارد و آن را بدون شاهد گرفتن وام دهد . به وى گفته شود : «مگر تو را فرمان ندادم كه شاهد گيرى؟»
۲ / ۱۱
مسؤوليت جامعه براى اداى حقوق
۱۰۶۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :چگونه مى توان جامعه اى را به پاكى ستود كه حق ضعيفش را از نيرومندش نمى ستاند ، بى آن كه فرد ضعيف در اضطراب و نگرانى به سر بَرد؟
۱۰۶۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :به پاكى ستوده نشود جامعه اى كه در آن ، به حق حكم نشود تا ضعيفش بدون اضطراب ، حق خود را از نيرومندش بستاند .
۱۰۶۳.امام على عليه السلامـ در نامه اش به مالك اشتر ، آن گاه كه وى را به حكمرانى مصر گماشت ـ: بخشى از وقت خود را به كسانى اختصاص ده كه به تو نياز دارند تا خود ، به كار ايشان پردازى . در مجلس عمومى با آنان بنشين و در آن مجلس نزد خداى آفريننده خويش فروتنى پيشه كن . سربازان و يارانت را كه به نگاهبانى و حراستت موظفند ، از سر راه ايشان دور دار تا سخنگوى آنان بدون اضطراب با تو سخن گويد ؛ كه من در موارد گوناگون از رسول خدا شنيدم كه مى فرمود : «به پاكى ستوده نشود جامعه اى كه در آن ، حق ضعيف ، بدون اضطراب از نيرومند ستانده نشود» .
