«آيا نديده ايد كه خدا آن چه را در آسمان ها و آن چه را در زمين است ، از بهر شما رام ساخته و نعمت هاى آشكار و نهان خويش را بر شما گسترده و فراوان كرده است؟ و از مردمان كس هست كه درباره خدا بى هيچ دانش و رهيافت و كتاب روشنى گفت و گو و ستيزه مى كند .»
«اينان همان كسان هستند كه مى گويند : براى آنان كه نزد پيامبر خدايند هزينه مكنيد تا پراكنده شوند؛ حال آن كه گنجينه هاى آسمان ها و زمين از آن خدا است و ليكن منافقان درنمى يابند .»
«ما هر چيزى را به اندازه آفريديم .»
«و هيچ جنبنده اى در زمين نيست مگر آن كه روزى او بر خدا است و قرارگاه آن و جايگاه نگاهداشت آن را مى داند؛ همه در كتابى روشن است .»
«و بسا جنبندگانى كه روزى خويش برنمى دارند ـ نتوانند روزى خود را با خود برگيرند يا آن را ذخيره كنند ـ ؛ خدا آن ها و شما را روزى مى دهد و او شنوا و دانا است .»
«آيا نديده اند كه خدا روزى را براى هر كه بخواهد فراخ و تنگ مى گرداند؟ همانا در اين فراخى و تنگى ، براى مردمى كه ايمان آورند ، نشانه ها و عبرت ها است.»
«شب را در روز درمى آورى و روز را در شب درمى آورى؛ زنده را از مرده بيرون مى آورى و مرده را از زنده بيرون مى آورى و به هر كه خواهى ، بى شمار روزى مى دهى .»
«و آنان كه ديروز جايگاه او را آرزو مى كردند ، در حالى بامداد كردند كه مى گفتند : وه! گويى خدا است كه روزى را براى هر كه از بندگان خود بخواهد فراخ مى كند و تنگ مى گرداند؛ اگر نه اين بود كه خدا بر ما منت نهاد ، هر آينه ما را نيز به زمين فرو مى برد؛ واى! گويى كافران رستگار نمى شوند.»
