97
شناخت‌نامه قرآن برپايه قرآن و حديث ج1

۱ / ۲ - ۳۰

عربى‏

قرآن‏

(و بدين سان ، آن (قرآن) را فرمانى (/ حكمتى) روشن ، فرو فرستاديم ، و اگر پس از دانشى كه به تو رسيده است، از خواسته‏هاى آنان پيروى كنى ، در برابر خدا ، هيچ دوست و حمايتگرى نخواهى يافت)

(ما آن را قرآنى عربى فرو فرستاديم . باشد كه بينديشيد)

(قرآنى عربى و بى هيچ كژى . باشد كه پروا پيشه كنند)

(كتابى است كه آيات آن ، به روشنى بيان گرديده است؛ قرآنى عربى، براى مردمى كه مى‏دانند)

حديث‏

۷۴.امام باقر عليه السلام - در باره اين سخن خداوند متعال : (چرا آيه‏هاى آن ، به روشنى بيان نشده است؟ [كتابى ]غير عربى و [مخاطب آن، مردم ]عرب‏زبان ؟) -:اگر اين قرآن ، غير عربى بود، [عرب‏ها ]مى‏گفتند : «در حالى كه زبان ما عربى است ، چگونه قرآنى را كه به زبان غير عربى براى ما آمده است ، فرا بگيريم ؟!». پس خدا ، دوست داشت كه آن را به زبان ايشان ، فرو فرستد . خداوند عزّ وجلّ فرموده است : (و ما هيچ پيامبرى را نفرستاديم ، مگر به زبان مردم خودش) .

۷۵.امام باقر عليه السلام : خداوند متعال ، هيچ كتابى و وحى‏اى نفرستاد ، مگر به زبان عربى ؛ امّا پيامبران عليهم السلام آن را به زبان قومشان مى‏شنيدند و پيامبر ما ، آن را به زبان عربى مى‏شنيد . بنا بر اين ، چون آن را براى قومش مى‏گفت ، به زبان عربى بيان مى‏نمود و آنها هم به زبان خودشان مى‏شنيدند .


شناخت‌نامه قرآن برپايه قرآن و حديث ج1
96

۱ / ۲ - ۳۰

عَرَبِيٌ‏

الكتاب‏

( وَ كَذَ لِكَ أَنزَلْنَهُ حُكْمًا عَرَبِيًّا وَ لَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُم بَعْدَ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِن وَلِىٍّ وَ لَا وَاقٍ ). ۱

( إِنَّا أَنزَلْنَهُ قُرْءَ نًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ). ۲

( قُرْءَانًا عَرَبِيًّا غَيْرَ ذِى عِوَجٍ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ). ۳

( كِتَبٌ فُصِّلَتْ ءَايَتُهُ قُرْءَانًا عَرَبِيًّا لِّقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ). ۴

الحديث‏

۷۴.الإمام الباقر عليه السلام في قَولِهِ تَعالى‏: ( لَوْلَا فُصِّلَتْ ءَايَتُهُ ءَاعْجَمِىٌّ وَ عَرَبِىٌّ ) ۵ - : لَو كانَ هذَا القُرآنُ أعجَمِيّاً ۶ لَقالوا كَيفَ نَتَعَلَّمُهُ ولِسانُنا عَرَبِيٌّ وأتَيتَنا بِقُرآنٍ أعجَمِيٍّ! فَأَحَبَّ اللَّهُ أن يُنَزِّلَهُ بِلِسانِهِم ، وقَد قالَ اللَّهُ عزّ وجلّ: ( وَ مَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلَّا بِلِسَانِ قَوْمِهِ) ۷ . ۸

۷۵.عنه عليه السلام : ما أنزَلَ اللَّهُ تَعالى‏ كِتاباً ولا وَحياً إلّا بِالعَرَبِيَّةِ، فَكانَ يَقَعُ في مَسامِعِ الأَنبِياءِ عليهم السلام بِأَلسِنَةِ قَومِهِم، وكانَ يَقَعَ في مَسامِعِ نَبِيِّنا صلى اللَّه عليه و آله بِالعَرَبِيَّةِ ، فَإِذا كَلَّمَ بِهِ قَومَهُ كَلَّمَهُم بِالعَرَبِيَّةِ، فَيَقَعُ في مَسامِعِهِم بِلِسانِهِم . ۹

1.الرعد: ۳۷ .

2.يوسف: ۲ .

3.الزمر: ۲۸ .

4.فصّلت: ۳ وراجع: الزخرف: ۳ ، الشورى: ۷ ، النحل: ۱۰۳ ، الرعد: ۳۷ ، طه: ۱۱۳ ، الشعراء: ۱۹۵ ، فصّلت: ۴۴ ، الأحقاف: ۱۲.

5.فصّلت: ۴۴ .

6.الأعجميّ: كلّ لغة خالصة من العربيّة (مجمع البحرين: ج ۲ ص ۱۱۷۰ «عجم»).

7.إبراهيم: ۴ .

8.تفسير القمّي : ج ۲ ص ۲۶۶ عن أبي الجارود ، بحار الأنوار : ج ۱۷ ص ۲۰۹ ح ۱۲ .

9.علل الشرائع : ص ۱۲۶ ح ۸ عن مسلم بن خالد المكّي عن الإمام الصادق عنه عليهما السلام ، بحار الأنوار : ج ۱۶ ص ۱۳۴ ح ۷۳ وج ۱۸ ص ۲۶۳ ح ۱۹ .

  • نام منبع :
    شناخت‌نامه قرآن برپايه قرآن و حديث ج1
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 123449
صفحه از 500
پرینت  ارسال به