۶۱.امام على عليه السلام - در باره بعثت پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله -:خداوند ، او را در زمانى فرستاد كه مدّت‏ها پيامبرى نيامده بود و مردمان ، در خوابى دراز ، فرو رفته بودند و رشته تافته و در هم تنيده‏[ى دين و احكام الهى‏] ، از هم گسيخته بود . در چنين هنگامى ، كتابى را براى آنان آورد كه آنچه [يعنى تورات و انجيل‏] را كه پيش از او آمده بود، تصديق مى‏كرد و نورى سزاوارِ پيروى بود . آن [كتاب و نور] ، قرآن است . پس ، از آن بخواهيد تا سخن بگويد .

۶۲.امام على عليه السلام - در باره بعثت پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله -:او را با نورى تابناك و برهانى آشكار و راهى پيدا و كتابى راه‏نما فرستاد .

۶۳.امام على عليه السلام : گواهى مى‏دهم كه محمّد ، بنده و فرستاده اوست . او را با نورى درخشان و پرتوى تابان فرستاد .

۶۴.امام على عليه السلام - در بيان جايگاه خود نسبت به پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله -:هر سال در كوه حرا اقامت مى‏گُزيد ، و من ، او را مى‏ديدم [و ملاقات مى‏كردم ]و كسى جز من ، او را نمى‏ديد [و ملاقات نمى‏كرد] . آن روزها، [اهل ]هيچ خانه‏اى به اسلام در نيامده بود ، مگر پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله و خديجه ، و من ، سومينِ آنها بودم . نور وحى و رسالت را مى‏ديدم و رايحه نبوّت را مى‏بوييدم .

۶۵.امام حسن عليه السلام : به راستى كه در اين قرآن ، چراغ‏هاى روشنايى و شفاى سينه‏هاست . پس جلا دهنده ، بايد كه به نور آن ، [ديده دل خويش را] جلا دهد و انديشه‏اش را در اوصاف آن ، به درنگ وا دارد ؛ ^۱ چرا كه انديشيدن [در قرآن‏] ، مايه حيات دلِ شخص بينش‏وَر است ، همچنان كه آدمى در تاريكى‏ها ، با كمك نور، راه خود را مى‏پيمايد .

۶۱.عنه عليه السلام في بِعثَةِ رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله - : أرسَلَهُ عَلى‏ حينِ فَترَةٍ مِنَ الرُّسُلِ ، وطولِ هَجعَةٍ مِنَ الاُمَمِ ، وَانتِقاضٍ مِنَ المُبرَمِ ، فَجاءَهُم بِتَصديقِ الَّذي بَينَ يَدَيهِ ، وَالنّورِ المُقتَدى‏ بِهِ ، ذلِكَ القُرآنُ فَاستَنطِقوهُ . ^۱

۶۲.عنه عليه السلام في بِعثَةِ رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله - : اِبتَعَثَهُ بِالنّورِ المُضي‏ءِ ، وَالبُرهانِ الجَلِيِّ ، وَالمِنهاجِ البادي ، وَالكِتابِ الهادي . ^۲

۶۳.عنه عليه السلام : أشهَدُ أنَّ مُحَمَّداً عَبدُهُ ورَسولُهُ ، أرسَلَهُ بِالنّورِ السّاطِعِ وَالضِّياءِ المُنيرِ. . ^۳

۶۴.عنه عليه السلام في بَيانِ مَوضِعِهِ مِن رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله - : لَقَد كانَ يُجاوِرُ في كُلِّ سَنَةٍ بِحِراءَ فَأَراهُ ولا يَراهُ غَيري ، ولَم يَجمَع بَيتٌ واحِدٌ يَومَئِذٍ فِي الإِسلامِ غَيرَ رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله وخَديجَةَ وأنَا ثالِثُهُما ، أرى‏ نورَ الوَحيِ وَالرِّسالَةِ ، وأشُمُّ ريحَ النُّبُوَّةِ. ^۴

۶۵.الإمام الحسن عليه السلام : إنَّ هذَا القُرآنَ فيهِ مَصابيحُ النّورِ وشِفاءُ الصّدورِ ، فَليَجلُ جالٍ بَصَرَهُ ، وَليُلحِمِ ^۵ الصِّفَةَ فِكرَهُ ، فَإِنَّ التَّفَكُّرَ حَياةُ قَلبِ البَصيرِ ، كَما يَمشِي المُستَنيرُ فِي الظُّلُماتِ بِالنّورِ. ^۶