419
شناخت‌نامه قرآن برپايه قرآن و حديث ج1

۲۸۴.صحيح البخارى - به نقل از ابن عبّاس -:روزى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله بر بالاى كوه صفا رفت و بانگ زد: «هشدار! هشدار!» .
قريش ، نزد او گِرد آمدند و گفتند: چه شده است؟
فرمود: «اگر من به شما خبر دهم كه دشمن ، بامدادان يا شامگاهان بر شما شبيخون خواهد زد، آيا سخنم را باور مى‏كنيد؟» .
گفتند: آرى .
فرمود: «پس اينك ، من شما را از عذابى سخت در آينده ، بيم مى‏دهم» .
ابو لهب گفت: مرگت باد ! آيا براى همين ، ما را جمع كردى؟!
در اين هنگام، خداوند ، سوره (تَبَّتْ يَدَآ أَبِى لَهَبٍ) را فرو فرستاد .

ج - يهوديان ، هرگز آرزوى مرگ نمى‏كنند!

قرآن‏

(بگو: «اگر در نزد خدا، سراى بازپسين ، يك‏سر به شما اختصاص دارد، نه ديگر مردم، پس اگر راست مى‏گوييد ، آرزوى مرگ كنيد» ؛ ولى به سبب كارهايى كه از پيش كرده‏اند، هرگز آن را آرزو نخواهند كرد ، و خدا به [ حال ]ستمگران ، داناست)

حديث‏

۲۸۵.مجمع البيان: از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «اگر يهود ، آرزوى مرگ مى‏كردند، بى گمان مى‏مُردند و جايگاه‏هاى خود را در آتش جهنّم مى‏ديدند. از اين رو، خداوند سبحان فرمود: (هرگز آن را آرزو نمى‏كنند)» و اين ، تأكيدى بر دروغگو بودن آنان [در آن ادّعايشان‏] بود . و در اين ، بزرگ‏ترين دلالت بر راستگويى پيامبرمان و درستىِ پيامبرىِ اوست؛ زيرا ايشان از چيزى ، پيش از آن كه اتّفاق بيفتد ، خبر داد و همان شد كه او خبر داده بود . همچنين يهوديان حاضر نشدند كه آرزوى مرگ كنند؛ زيرا مى‏دانستند كه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله بر حق است و اگر آرزوى مرگ كنند ، حتماً مى‏ميرند.


شناخت‌نامه قرآن برپايه قرآن و حديث ج1
418

۲۸۴.صحيح البخاري عن ابن عبّاس : صَعِدَ النَّبِيُّ صلى اللَّه عليه و آله الصَّفا ذاتَ يَومٍ ، فَقالَ : يا صَباحاه ۱ ، فَاجتَمَعَت إلَيهِ قُرَيشٌ ، قالوا : ما لَكَ؟ قالَ : أرَأَيتُم لَو أخبَرتُكُم أنَّ العَدُوَّ يُصَبِّحُكُم أو يُمَسّيكُم ، أما كُنتُم تُصَدِّقونَني؟ قالوا : بَلى‏ ، قالَ : فَإِنّي نذيرٌ لَكُم بَينَ يَدَي عَذابٍ شَديدٍ . فَقالَ أبو لَهَبٍ : تَبّاً لَكَ ، ألِهذا جَمَعتَنا؟ فَأَنزَلَ اللَّهُ : (تَبَّتْ يَدَا أَبِى لَهَبٍ ) . ۲

!ج - اليَهودُ لا يَتَمَنَّونَ المَوتَ أبَداً

الكتاب‏

(قُلْ إِن كَانَتْ لَكُمُ الدَّارُ الْآخِرَةُ عِندَ اللَّهِ خَالِصَةً مِّن دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُاْ الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَدِقِينَ * وَ لَن يَتَمَنَّوْهُ أَبَدَ ا بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ وَ اللَّهُ عَلِيمُ بِالظَّلِمِينَ). ۳

الحديث‏

۲۸۵.مجمع البيان : رُوِيَ عَنِ النَّبِيِّ صلى اللَّه عليه و آله أنَّهُ قالَ : «لَو أنَّ اليَهودَ تَمَنَّوُا المَوتَ لَماتوا ولَرَأَوا مَقاعِدَهُم مِنَ النّارِ ، فَقالَ اللَّهُ سُبحانَهُ : إنُّهم (لَن يَتَمَنَّوْهُ أَبَدَا) تَحقيقاً لِكَذِبِهِم» . و في ذلِكَ أعظَمُ دَلالَةٍ عَلى‏ صِدقِ نَبِيِّنا و صِحَّةِ نُبُوَّتِهِ ، لِأَنَّهُ أخبَرَ بِالشَّي‏ءِ قَبلَ كَونِهِ ، فَكانَ كَما أخبَرَ . و أيضاً فَإِنَّهُم كَفّوا عَنِ التَّمَنّي لِلمَوتِ ، لِعِلمِهِم بِأَنَّهُ حَقٌّ وأنَّهُم لَو تَمَنَّوُا المَوتَ لَماتوا. ۴

1.يا صباحاه : هذه كلمةٌ يقولها المُستغيث ، وأصلُها إذا صاحوا للغارة ؛ لأنّهم أكثر ما كانوا يُغيرون عند الصباح ، ويسمّون يوم الغارة : يوم الصباح . فكأنّ القائل «يا صباحاه» يقول : قد غشيَنا العدوّ (النهاية : ج ۳ ص ۷ «صبح») .

2.صحيح البخاري : ج ۴ ص ۱۸۰۴ ح ۴۵۲۳ و ص ۱۷۸۷ ح ۴۴۹۲ ، صحيح مسلم : ج ۱ ص ۱۹۴ ح ۳۵۵ ، مسند ابن حنبل : ج ۱ ص ۶۰۳ ح ۲۵۴۴ و ص ۶۵۸ ح ۲۸۰۲ كلّها نحوه ؛ مجمع البيان : ج ۱۰ ص ۸۵۱ ، المناقب لابن شهرآشوب : ج ۱ ص ۴۶ ، بحار الأنوار : ج ۱۸ ص ۱۶۴ .

3.البقرة : ۹۴ و ۹۵ .

4.مجمع البيان : ج ۱ ص ۳۲۰ ، التبيان في تفسير القرآن : ج ۱ ص ۳۵۷ نحوه ؛ تفسير الطبري : ج ۱ الجزء ۱ ص ۴۲۴ ، تفسير القرطبي : ج ۲ ص ۳۳ كلاهما نحوه و راجع: السنن الكبرى للنسائي : ج ۶ ص ۳۰۸ ح ۱۱۰۶۱ .

  • نام منبع :
    شناخت‌نامه قرآن برپايه قرآن و حديث ج1
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 123601
صفحه از 500
پرینت  ارسال به