پژوهشى در باره مصونيت قرآن از تحريف ۱
واژهشناسى «تحريف»
تحريف از ريشه «ح ر ف» به معناى : لبه، كناره، جهت و وجه هر چيز است. بيشتر لغويان از جمله جوهرى، زَبيدى و راغب ، حرف را به همين معنا دانستهاند ۲ و بر اين اساس، تحريف، به معناى: كنار بردن، به كنارى كشاندن يا كنار زدن چيزى و يا برگرداندن و دگرگون كردن چيزى از وجه آن است. تحريف كلام نيز - كه به معناى تغيير و دگرگون ساختن معناى آن است - ۳ به همين وجه برمىگردد؛ زيرا محرِّف با كنار زدن آن از معناى صحيح و مقصود نظر گوينده ، آن را به معنا و سمت ديگرى برمىگرداند ، خواه اين تحريف با تغيير يا جا به جايى حروف، كلمات و جملات باشد و يا با تفسير نادرست آنها.
گونههاى تحريف تورات
قرآن كريم گونه هاى متعدّدى از تحريف كتاب را از كار بنى اسرائيل حكايت
1.نگارش اوّليه اين پژوهش ، به وسيله حجة الاسلام و المسلمين دكتر على نصيرى (عضو هيئت علمى دانشگاه علم و صنعت ايران) ، و فاضل گرامى جناب آقاى ابراهيم احمديان انجام شده است .
2.الصحاح : ج۴ ص۱۳۴۲؛ تاج العروس : ج۱۲ ص۱۳۶؛ مفردات الفاظ القرآن: ص۲۲۸ ماده «حرف».
3.ابن عبّاد و ليث و ديگر لغت شناسان مىگويند: «التحريف فى القرآن و فى الكلام: تغيير الكلمة عن معناها» ؛ تحريف در قرآن و سخن ، به معناى دگرگون كردن معناى آن است (المحيط فى اللغة: ج۳ ص۸۲؛ و ر.ك: معجم تهذيب اللغة: ج۱ ص۷۸۹؛ المصباح المنير: ص ۱۳۰ و...).
