۲۰۷.الطبقات الكبرى - به نقل از ابو اَروى دَوْسى -:شاهد بودم كه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله بر شترش سوار بود و بر ايشان ، وحى نازل شد . از سنگينى وحى ، آن شتر ، نعره مىزد و دستهايش را به هم مىپيچيد ، چندان كه گمان بردم الآن دستش مىشكند . شتر ، گاه زانو مىزد و گاه ، دستهايش را راست مىكرد و بر مىخاست تا آن كه ايشان به خود آمد . عَرَق ، مانند دانههاى مرواريد ، از [بدن] پيامبر صلى اللَّه عليه و آله مىريخت .
۲۰۸.الطبقات الكبرى - به نقل از عِكرِمه -:هر گاه به پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله وحى مىشد ، بر اثر آن ، ساعتى در حالتى شبيه به خواب (خَلسه) ، فرو مىرفت ، مانند آدمهاى ناهشيار .
نكته
در باره گزارشهايى كه حالت پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را در حال نزول وحى بيان كردهاند ، چند نكته قابل توجّه است :
۱ . هيچ يك از اين گزارشها ، از اهل بيت عليهم السلام نقل نشده است .
۲ . سند گزارشهاى ياد شده ، از اعتبار لازم برخوردار نيست .
۳ . آنچه از مجموع گزارشها مىتوان استنباط كرد ، اين است كه حالت پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله هنگام نزول وحى ، دگرگون مىشد ، به گونهاى كه هر كس ايشان را مىديد ، متوجّه غير عادى بودن حال ايشان مىگرديد ؛ امّا نمىتوان تفسير قطعى و دقيقى از حال ظاهرى ايشان ارائه كرد ، چه رسد به حال درونى آن بزرگوار .
