215
شناخت‌نامه قرآن برپايه قرآن و حديث ج1

۱۸۴.امام باقر عليه السلام : پيامبران ، پنج گونه اند : برخى از آنان ، صدا[ى وحى‏] را مانند صداى [به هم خوردن ]زنجير مى‏شنوند و مقصود را در مى‏يابند . برخى در خواب به آنان ، خبر داده مى‏شود ، مانند يوسف عليه السلام و ابراهيم عليه السلام . برخى‏شان [فرشته را ]مشاهده مى‏كنند و برخى ، در قلبشان ضربه زده و در گوششان ، زنگ زده مى‏شود . ۱

۲ / ۸

حالت پيامبر هنگام نزول وحى‏

۱۸۵.صحيح البخارى - به نقل از جابر بن عبد اللَّه -:از پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله كه در باره دوره توقّف وحى سخن مى‏گفت ، شنيدم كه در سخنانش فرمود : «در همان حال كه راه مى‏رفتم ، ناگاه صدايى از آسمان شنيدم . سرم را بالا بردم . همان فرشته‏اى را كه در حرا نزدم آمده بود ، ديدم كه بر تختى ميان آسمان و زمين نشسته است . وحشت‏زده شدم و [به خانه‏] باز گشتم و گفتم : مرا بپوشانيد . مرا بپوشانيد .
پس رَدايى بر من پوشاندند . در اين هنگام ، خداوند متعال ، فرو فرستاد : (هان ! اى رَدا در خود پوشيده!) تا (و از پليدى ، دورى كن) .

1.در «بيان» بحار الأنوار ، آمده است : شايد به جاى پنج ، چهار بوده يا زنگ زدن در گوش ، يك نوع صدا باشد كه در اين صورت ، همان پنج گونه مى‏شود .


شناخت‌نامه قرآن برپايه قرآن و حديث ج1
214

۱۸۴.الإمام الباقر عليه السلام : الأَنبِياءُ عَلى‏ خَمسَةِ أنواعٍ : مِنهُم مَن يَسمَعُ الصَّوتَ مِثلَ صَوتِ السِّلسِلَةِ فَيَعلَمُ ما عَنى‏ بِهِ ، ومِنهُم مَن يُنَبَّأُ في مَنامِهِ مِثلُ يوسُفَ وإبراهيمَ ، ومِنهُم مَن يُعايِنُ ، ومِنهُم مَن يُنكَتُ في قَلبِهِ ويوقَرُ في اُذُنِهِ . ۱

۲ / ۸

النَّبِيُّ صلى اللَّه عليه و آله حالَ نُزُولِ القُرآنِ‏

۱۸۵.صحيح البخاري عن جابر بن عبد اللَّه : سَمِعتُ النَّبِيَّ صلى اللَّه عليه و آله وهُوَ يُحَدِّثُ عَن فَترَةِ الوَحيِ ، فَقالَ في حَديثِهِ : فَبَينا أنَا أمشي إذ سَمِعتُ صَوتاً مِنَ السَّماءِ ، فَرَفَعتُ رَأسي فَإِذَا المَلَكُ الَّذي جاءَني بِحِراءَ جالِسٌ عَلى‏ كُرسِيٍّ بَينَ السَّماءِ وَالأَرضِ ، فَجُئِثتُ ۲ مِنهُ رُعباً ، فَرَجَعتُ فَقُلتُ : زَمِّلوني زَمِّلوني ، فَدَثَّروني ، فَأَنزَلَ اللَّهُ تَعالى‏ : (يَأَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ) إلى‏ (وَ الرُّجْزَ فَاهْجُرْ) ۳ . ۴

1.بصائر الدرجات : ص ۳۶۹ ح ۶ ، تفسير العيّاشي : ج ۲ ص ۱۶۶ ح ۳ كلاهما عن زرارة ، بحار الأنوار : ج ۱۱ ص ۵۳ ح ۵۰ .

2.جُئِثتُ : أي ذُعِرتُ وخِفتُ (النهاية : ج ۱ ص ۲۳۲ «جأث») .

3.المدّثّر : ۱ - ۵ .

4.صحيح البخاري : ج ۴ ص ۱۸۷۵ ح ۴۶۴۱ و ج ۳ ص ۱۱۸۲ ح ۳۰۶۶ ، صحيح مسلم : ج ۱ ص ۱۴۳ ح ۲۵۵ كلاهما نحوه ، سنن الترمذي : ج ۵ ص‏۴۲۸ ح ۳۳۲۵ وفيه «فجثثت» بدل «فجُئثت» ، كنز العمّال : ج ۱۱ ص ۴۶۰ ح ۳۲۱۵۸ وراجع : ص ۱۷۶ الهامش رقم ۲ .

  • نام منبع :
    شناخت‌نامه قرآن برپايه قرآن و حديث ج1
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 123878
صفحه از 500
پرینت  ارسال به