(خدا ، نيكوترين سخن را [به صورت] كتابى همگون و دوگانْ دوگان (مثانى) ، فرو فرستاد . آنان كه از پروردگارشان مىهراسند ، پوست بدنشان ، از آن به لرزه مىافتد . سپس پوست و دلشان ، به ياد خدا ، نرم مىگردد . اين است راهنمايى خدا . هر كه را بخواهد، به آنْ راه مىنمايد ، و هر كه را خدا گمراه كند ، او را راهبرى نيست)
۱ / ۲ - ۳۶
مُهَيمن (گواه راست)
(و ما اين كتاب را به حق، به سوى تو فرو فرستاديم كه تصديق كننده كتابهاى پيشين و گواهى راست براى آنهاست . پس ميان آنان ، با آنچه خدا نازل كرده است ، داورى كن و از خواستهاى آنان، [با دور شدن] از حقّى كه به سوى تو آمده است ، پيروى مكن)
۱ / ۲ - ۳۷
مصدِّق (تصديق كننده) ، تصديق (گواه صدق)
(و بدانچه نازل كردهام - كه تصديق كننده همان چيزى است كه با شماست - ، ايمان آوريد)
(و كتاب (قرآن) را به حق، بر تو فرو فرستاد كه تصديق كننده كتابهاى پيش از آن است)
(و ما اين كتاب را به حق، به سوى تو فرو فرستاديم كه تصديق كننده كتابهاى پيشين است)
(و اين ، مباركْ كتابى است كه ما آن را فرو فرستاديم و تصديق كننده كتابهايى است كه پيش از آن آمده اند)
(و اين (قرآن)، كتابى است تصديق كننده ، به زبان عربى ، تا به كسانى كه ستم كردهاند ، هشدار دهد و براى نيكوكاران، مژدهاى باشد)
(چنين نيست كه اين قرآن ، به دروغ ، به خدا نسبت داده شده باشد ؛ بلكه تأييدى است بر آنچه [از كتب آسمانى كه] پيش از آن بود و بيانگر كتاب [محفوظ در نزد خداوند] است . [جاى] هيچ ترديدى در آن نيست . از جانب پروردگار جهانيان است)
