هر کس بیراهه را انتخاب نماید، زیانهاى گمراهى نصیب او خواهند شد.
این معنا در آیات متعدّدى۱ با تعبیرهاى مختلف دیده مىشود، مانند:
۰.(وَقُلِ الْحَقُّ مِن رَّبِّکمْ فَمَن شَاءَ فَلْیؤْمِن وَ مَن شَاءَ فَلْیکفُرْ.۲
۰.بگو: «این حق، از سوى پروردگارتان است. هر کس مىخواهد، ایمان بیاورد [و این حقیقت را پذیرا شود] و هر کس میخواهد، کافر گردد»).
در این جا، این نکته نیز شایان توجّه است که کتابى که مىخواهد راه درست زندگى را پیش روى جهانیان قرار دهد، باید از هر گونه تحریف و راهیابى باطل به آن، مصونیت داشته باشد:
۰.(لَا یأْتِیهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَینِ یدَیهِ وَ لَا مِنْ خَلْفِهِ تَنزِیلٌ مِّنْ حَکیمٍ حَمِیدٍ.۳
۰.هیچ گونه باطلى، نه از پیش رو و نه از پشت سر، به سراغ آن نمىآید؛ [چرا که] از سوى خداوند حکیم و ستوده نازل شده است).
پیامدهاى هماهنگى صراط مستقیم با حق
از منظر قرآن، مطابقت کامل صراط مستقیم زندگى با حق، دو پیامد مهم دارد:
یک. ایمان
انسان، به صورت فطرى، حقبین،۴ حقطلب و حقپذیر است.۵ تنها کسانى حق را نمىبینند و با آن مخالفت مىورزند که آلودگىهاى اخلاقى و عملى، دیده عقل و قلب آنها را کور، و گوش دل آنها را کر کرده باشد.