(وَ الْوَزْنُ یَوْمَئِذٍ الْحَقُّ فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ فَاُوْلٰئكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ * وَ مَن خَفَّتْ مَوَازِینُهُ فَاُوْلٰئكَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنفُسَهُم بِمَا کانُوا بِآیَاتِنَا یَظْلِمُونَ.۱
۰.وزن کردن [اعمال و سنجش ارزش آنها] در آن روز، حق است. پس کسانى که میزانهاى [عمل] آنها سنگین است، همان رستگاران اند * و کسانى که میزانهاى [عمل] آنها سبک است، افرادى هستند که سرمایه وجود خود را به خاطر ستمى که به آیات ما مىکردند، از دست دادهاند).
در روایتی نقل شده است که:
۰.قالَ: أوَ لَیسَ تُوزَنُ الأَعمالُ؟ قالَ علیه السلام: لا، إنَّ الأَعمالَ لَیسَت بأجسامٍ، وَ إنَّما هِیَ صِفَةُ ما عَمِلوا، وَ إنَّما یَحتاجُ إلىٰ وَزنِ الشَّیءِ مَن جَهِلَ عَدَدَ الأَشیاءِ وَ لا یَعرِفُ ثِقلَها وَ خِفَّتَها، وَ إنَّ اللهَ لا یَخفىٰ عَلَیهِ شَیءٌ.
۰.قالَ: فَما مَعنَى المیزانِ؟ قالَ علیه السلام: العَدلُ. قالَ: فَما مَعناهُ فی کِتابِهِ: (فَمَنْ ثَقُلَت مَوازِینُهُ)؟ قالَ علیه السلام: فَمَن رَجَحَ عَمَلُهُ.۲
۰.[شخصى به امام صادق علیه السلام] گفت: آیا اعمال وزن نمىشوند؟ فرمود: «نه؛ اعمال، جسم نیستند؛ بلکه در حقیقت، صفتِ کارى هستند که مردم انجام مىدهند. وانگهى کسى محتاج وزن کردن چیزى است که شمار اشیا و سنگینى و سبکى آنها را نداند؛ ولى براى خداوند، هیچ چیز پوشیده نیست».
۰.آن شخص گفت: پس معناى «میزان» چیست؟ فرمود: «عدل». گفت: پس این که در کتاب خود گفته است: (و کسى که ترازوهای [عمل] او سنگین است) به چه معناست؟ فرمود: «یعنى کسى که عملش بچربد».۳
