آرى، رسولان [و فرشتگان] ما نزد آنها هستند و مىنویسند).
در قرآن، پرونده اعمال، گاه «کتاب» نامیده شده است، مانند:
۰.(وَ تَرَى کُلَّ اُمَّةٍ جَاثِیَةً کُلُّ اُمَّةٍ تُدْعَى إِلَى کتَابِهَا الْیَوْمَ تُجْزَوْنَ مَا کنتُمْ تَعْمَلُونَ * هَذَا کتَبُنَا یَنطِقُ عَلَیْکم بِالْحَقِّ إِنَّا کنَّا نَسْتَنسِخُ مَا کنتُمْ تَعْمَلُونَ.۱
۰.در آن روز، هر امّتى را مىبینى [که از شدّت ترس و وحشت] بر زانو نشسته، به سوى کتابش خوانده مىشود [و به آنها مىگویند:] امروز جزاى آنچه را انجام مىدادید، به شما مىدهند * این، کتاب ماست که به حق با شما سخن مىگوید [و اعمال شما را بازگو مىکند]. ما آنچه را انجام مىدادید، مىنوشتیم).
گاه، از آن به «زُبُر» تعبیر مىشود:
۰.(وَ کلُّ شَىْءٍ فَعَلُوهُ فِى الزُّبُرِ * وَ کُلُّ صَغِیرٍ وَ کبِیرٍ مُّسْتَطَرٌ.۲
۰.و هر کارى را انجام دهد، در نامههاى اعمالشان ثبت است و هر کار کوچک و بزرگى، نوشته شده است).
گاهی نیز «طائر» نامیده شده است:
۰.(وَ کُلَّ إِنسَانٍ أَلْزَمْنَهُ طَٰئِرَهُ فِى عُنُقِهِ وَ نُخْرِجُ لَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ کتَابًا یَلْقَاهُ مَنشُوراً.۳
۰.هر انسانى، اعمالش را بر گردنش آویختهایم و روز قیامت، کتابى براى او بیرون مىآوریم که آن را در برابر خود، گشوده مىبیند).
ب - نشانه پرونده نیکوکاران
در عرصه محشر، پرونده نیکوکاران را با احترام، به دست راست آنها مىدهند:
۰.(فَأَمَّا مَنْ أُوتِىَ كِتَابَهُ بِیمِینِهِ * فَسَوْفَ یحَاسَبُ حِسَابًا یسِیرًا * وَ ینقَلِبُ إِلَىٰ أَهْلِهِمَسْرُورًا.۴