21
پرتوی از تفسیر اهل بیت علیهم السلام (مبانی و روش) جلد دوم

مضمون این روایات، هماهنگ با روایاتى است که فاتحة الکتاب را «اُمّ القرآن» و «اُمّ الکتاب» نامیده‏اند؛ زیرا لازمه اصل بودن این سوره نسبت به دیگر سوره‏ها، برترى آن بر سایر سوره‏هاى قرآن است.

۳.در بر داشتن حمد و اخلاص و دعا

سوره حمد، تنها سوره‏اى است که با ستایش خداوند متعال، آغاز مى‏شود و با اخلاص اعتقادى، عبادى و عملى ادامه مى‏یابد و با دعا پایان مى‏پذیرد. در روایتى آمده است که امام صادق علیه السلام از ابو حنیفه پرسید:

۰.ما سورَةٌ أوَّلُها تَحمیدٌ وَ أوسَطُها إخلاصٌ وَ آخِرُها دُعاءٌ؟۱

۰.کدام سوره است که آغاز آن، تحمید، وسطش اخلاص و پایانش دعاست؟

ابو حنیفه، مدّتى حیرت‏زده اندیشید و سپس گفت: نمى‏دانم!

امام علیه السلام فرمود:

۰.السورَةُ الّتی أوَّلُها تَحمیدٌ وَ أوسَطُها إخلاصٌ وَ آخِرُها دُعاءٌ سورَةُ الحَمدِ.۲

۰.سوره‏ای که آغاز آن، تحمید، وسطش اخلاص و پایانش دعاست، سوره حمد است.

۴. در بر داشتن اسم اعظم

یکى دیگر از ویژگى‏هایى که براى سوره حمد در برخى از روایات اهل بیت علیهم السلام آمده، وجود اسم اعظم الهى در آن است. از امام صادق علیه السلام روایت شده که فرمود:

۰.اِسمُ اللّٰهِ الأَعظَمُ مُقَطَّعٌ فی اُمِّ الكِتابِ.۳

۰.اسم اعظم خداوند، در درون اُمّ الکتاب (سوره فاتحه) پراکنده است.

1.. ثواب الأعمال: ص۱۳۰ ح۱.

2.. تفسیر العیّاشی: ج۱ ص۹۹ ح۷۵.

3.. ثواب الأعمال: ص۱۳۰ ح۱.


پرتوی از تفسیر اهل بیت علیهم السلام (مبانی و روش) جلد دوم
20

که هیچ بخشى از قرآن یا هر کلام [دیگر]، همچون سوره حمد، داراى جوامع خیر (خیرهاى کامل) و حکمت نیست.

بنا بر این، مى‏توان دیگر سوره‏هاى قرآن را شرح و تفسیر سوره فاتحة الکتاب دانست. این مدّعا با در نظر گرفتن تفسیرى که از سوره حمد ارائه مى‏دهیم، به روشنى قابل اثبات است.

۲. بافضيلت‏ترين سوره

در روایات متعدّدى تأکید شده که سوره حمد، بافضیلت‏ترین سوره قرآن است. در حدیثى که جابر نقل کرده، آمده است که: چون پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود:

۰.ألا اُخبِرُکَ یا عَبدَ اللّٰهِ بنَ جابِرٍ بِخَیرِ سورَةٍ فِی القُرآنِ؟

۰.اى عبد اللّٰه‏ بن جابر! آیا به تو از بهترین سوره قرآن، خبر ندهم؟

گفتم: چرا،‏اى پیامبر خدا! فرمود:

۰.اقرَأ (ٱلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ ٱلْعالَمِینَ) حَتّیٰ تَختِمَها.۱

۰.(ٱلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ ٱلْعالَمِینَ) را تا پایانش بخوان.

در روایتى دیگر، اُبَىّ بن کعب نقل کرده که پیامبر صلی الله علیه و آله در باره فضیلت این سوره فرمود:

۰.وَ الَّذی نَفسی بِیدِهِ ما أنزَلَ اللهُ فِی التَّوراةِ وَ لا فِی الإِنجیلِ وَ لا فِی الزَّبورِ وَ لا فِی القُرآنِ مِثلَها؛ هِیَ اُمُّ الكِتابِ، وَ هِیَ السَّبعُ المَثانی، وَ هِیَ مَقسومَةٌ بَینَ اللّٰهِ وَ بَینَ عَبدِهِ، وَ لِعَبدِهِ ما سَأَلَ.۲

۰.سوگند به آن که جانم در دست اوست، خداوند، نظیر آن را نه در تورات نازل کرده است، نه در انجیل، نه در زبور و نه در قرآن. آن، اُمّ الکتاب و سَبع مَثانى است.

1.. مسند ابن حنبل: ج۶ ص۱۸۷ ح۱۷۶۰۸.

2.. مجمع البیان: ج۱ ص۸۸.

  • نام منبع :
    پرتوی از تفسیر اهل بیت علیهم السلام (مبانی و روش) جلد دوم
    سایر پدیدآورندگان :
    عبدالهادي مسعودي، سيّد محمّدکاظم طباطبايي،
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی
    محل نشر :
    مشهد
    تاریخ انتشار :
    1398/01/01
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 2197
صفحه از 687
پرینت  ارسال به