شما خانههایى نهاد که آنها را در روزِ جا به جا شدنتان و هنگام ماندنتان سبک مىیابید).
در این آیه مقصود از «یوم» در «یوم ظعن (روز کوچ﴾» و «یوم إقامة (روز اقامت﴾» زمانى است که در آن، مسافرت یا اقامت صورت مىگیرد.۱
دو. روز در برابر شب
مانند:
۰.(سَخَّرَهٰا عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیٰالٍ وَ ثَمٰانِیَةَ أَیّٰامٍ حُسُوماً فَتَرَى ٱلْقَوْمَ فِیهٰا صَرْعىٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجٰازُ نَخْلٍ خٰاوِیَةٍ.۲
۰.[خدا] آن را هفت شب و هشت روز پیاپى بر آنان بگماشت. در آن [مدّت] مردم را فرو افتاده مىدیدى، گویى آنها تنههاى نخلهای میانتهى اند).
در این آیه، مقصود از «یوم (روز)» طلوع خورشید تا غروب آن در برابر شب است.۳
سه. روز شرعى
مانند:
۰.(أَیّٰاماً مَعْدُودٰاتٍ فَمَنْ كٰانَ مِنْكُمْ مَرِیضاً أَوْ عَلىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَیّٰامٍ أُخَرَ.۴
۰.[روزه در] روزهایى معدود [بر شما مقرّر شده است]. پس هر کس از شما بیمار یا در سفر باشد، [به همان شماره] تعدادى از روزهاى دیگر [را روزه بدارد]).
در این آیه، «أیّام معدودات» روزهاى ماه رمضان است و روز، در این جا طلوع فجر صادق تا غروب آفتاب است.۵