او بسیار آمرزنده است * [بارانِ] آسمان را بر شما پی در پی میفرستد * و با اموال و فرزندان، شما را یارى مىرساند و برایتان باغهایى قرار مىدهد و برایتان نهرهایى قرار مىدهد). پس رحمت خدا بر آن که به توبهاش روى آورَد و خطایش را وا گذارد و به مرگ خویش، پیشدستى کند!
این سنّت تکوینى الهى، موجب تنبّه شمارى از تبهکاران و بازگشتِ آنان از راهى است که در پیش گرفتهاند. همچنین این سنّت، اِتمام حجّت بر همه کسانى است که هنگام مصیبت، به خدا و ارزشهاى دینى روى مىآورند؛ ولى پس از رفع بلا به تبهکارىهاى خود، ادامه مىدهند. قرآن کریم، در این باره مىفرماید:
۰.( وَ إِذٰا مَسَّ ٱلنّاسَ ضُرٌّ دَعَوْا رَبَّهُمْ مُنِیبِینَ إِلَیْهِ ثُمَّ إِذٰا أَذٰاقَهُمْ مِنْهُ رَحْمَةً إِذٰا فَرِیقٌ مِنْهُمْ بِرَبِّهِمْ یُشْرِكُونَ * لِیَكْفُرُوا بِمٰا آتَیْنٰاهُمْ فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ.۱
۰.هنگامى که زیانى به مردم برسد، پروردگار خود را مىخوانند و توبهکنان، به سوى او باز مىگردند؛ سپس آن گاه که رحمتى از خودش به آنان بچشانَد، به ناگاه، گروهى از آنان به پروردگارشان، مشرک مىشوند * تا نعمتهایى را که ما به آنها دادهایم، کفران کنند. پس، [از نعمتهاى زودگذر دنیا، هر چه مىتوانید،] بهره بگیرید؛ امّا به زودى خواهید دانست [که نتیجه کفران و کامجویىهاى بىحساب شما چیست]!).
گفتنى است که گاه خداوند سبحان، با کیفر نمودن تبهکاران و پاداش دادن به نیکوکاران، در همین دنیا، ربوبیّت خود را به نمایش مىگذارد تا موجب عبرت همگان شود:
۰.(وَ قٰالَ ٱلَّذِینَ كَفَرُوا لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّكُمْ مِنْ أَرْضِنٰا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِی مِلَّتِنٰا فَأَوْحىٰ إِلَیْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ ٱلظّٰالِمِینَ * وَ لَنُسْكِنَنَّكُمُ ٱلْأَرْضَ مِنْ بَعْدِهِمْ ذٰلِكَ لِمَنْ خٰافَ مَقٰامِی وَ خٰافَ وَعِیدِ.۲
