خاصَّتی، فَأَذهِب عَنهُمُ الرِّجسَ وَ طَهِّرهُم تَطهیراً، اللّٰهُمَّ هٰؤُلاءِ أهلُ بَیتی وَ خاصَّتی، فَأَذهِب عَنهُمُ الرِّجسَ وَ طَهِّرهُم تَطهیراً. قالَت: فَأَدخَلتُ رَأسِی البَیتَ فَقُلتُ: وَ أنَا مَعَکم یا رَسولَ اللّٰهِ؟ قالَ: إنَّکِ إلىٰ خَیرٍ، إنَّکِ إلىٰ خَیرٍ.۱
۰.پیامبر صلی الله علیه و آله در خانه اُمّ سلمه بود. فاطمه علیها السلام با دیگى سنگى آمد که در آن خَزیره (نوعى آش) بود. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «شوهرت و دو پسرت را نزد من فرا بخوان». على و حسن و حسین علیهم السلام آمدند و نشستند و از آن غذا خوردند و پیامبر صلی الله علیه و آله بر بسترش و زیرش، عبایى خیبرى بود.
۰.اُمّ سلمه مىگوید: من درون اتاق، نماز مىخواندم که این آیه: ( جز این نیست که خداوند مىخواهد پلیدى را از شما خاندان، دور کند و پاک و پاکیزهتان بگردانَد) نازل گردید. پیامبر صلی الله علیه و آله دنباله عبا را گرفت و بر سرِ ایشان کشید. سپس دستانش را از عبا بیرون آورد و به دعا بر افراشت و گفت: «خدایا! اینان، خاندان و خاصّان و نزدیکان من هستند. از اینان، پلیدى را دور ساز و پاک و پاکیزهشان کن».
۰.اُمّ سَلَمه مىگوید: من سر درون خانه کردم و گفتم: اى پیامبر خدا! من هم با شما هستم؟ پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «تو بر خیر و خوبى هستى. تو بر خیر و خوبى هستى».
آشنایى با فضاى نزول آیات، سهم فراوانى در فهم مراد الهى دارد، چنان که روایت یاد شده، مصداق «اهل بیت» را در آیه تطهیر روشن میکند و نشان میدهد که شامل همسران پیامبر صلی الله علیه و آله نمیشود. از این رو، کتابهاى متعدّدى، گزارشهاى ناظر به فضاى نزول آیات را گِرد آوردهاند.۲