۱۵۲۱.امام على عليه السلام: در باره هيچ آيه‏اى از كتاب خدا و هيچ سنّتى از پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله از من نمى‏پرسيد ، مگر اين كه شما را از آن خبر مى‏دهم.

۱۵۲۲.امام على عليه السلام: از من از كتاب خدا بپرسيد؛ زيرا هيچ آيه‏اى نيست ، مگر اين كه مى‏دانم در شب ، نازل شده يا در روز، در دشت ، نازل شده يا در كوه.

۱۵۲۳.امام على عليه السلام: نام‏ها، داورى ميان بندگان، تفسير كتاب [خدا]، و تقسيم درست غنايم ميان آدميان ، به من آموخته شده است. هيچ موردى از علم نيست ، مگر اين كه خداوند بزرگ ، آن را به من آموخت.

۱۵۲۴.امام على عليه السلام: ميان دو جلد [قرآن‏] ، چيزى نيست كه من آن را ندانم.

۱۵۲۵.امام على عليه السلام: سوگند به آن كه دانه را شكافت و جاندار را آفريد، اگر از آيه آيه‏[ى قرآن ]از من بپرسيد كه در شب ، نازل شده يا در روز، مكّى است يا مدنى، در سفر ، نازل شده يا در حَضَر، ناسخ است يا منسوخ، محكم است يا متشابه، تأويلش چيست و تنزيلش كدام است، هر آينه شما را از آن آگاه مى‏سازم.

۱۵۲۶.امام على عليه السلام: به من فهم كتاب، و فصل الخطاب، و علم گذشتگان و اسباب ،^۱ داده شده است.

۱۵۲۱.عنه عليه السلام : لا تَسأَلُونِّي عَن آيَةٍ في كِتابِ اللَّهِ ، ولا عَن سُنَّةٍ عَن رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله إلّا أنَبأتُكُم بِذلِكَ.^۱

۱۵۲۲.عنه عليه السلام : سَلوني عَن كِتابِ اللَّهِ ؛ فَإِنَّهُ لَيسَ مِن آيَةٍ إلّا وقَد عَرَفتُ بِلَيلٍ نَزَلَت أم بِنَهارٍ ، في سَهلٍ أم في جَبَلٍ .^۲

۱۵۲۳.عنه عليه السلام : عُلِّمتُ الأَسماءَ ، وَالحُكومَةَ بَينَ العِبادِ ، وتَفسيرَ الكِتابِ ، وقِسمَةَ الحَقِّ مِنَ المَغانِمِ بَينَ بَني آدَمَ ، فَما شَذَّ عَنّي مِنَ العِلمِ شَي‏ءٌ إلّا وقَد عَلَّمَنيهِ المُبارَكُ .^۳

۱۵۲۴.عنه عليه السلام : ما بَينَ اللَّوحَينِ شَي‏ءٌ إلّا وأنَا أعلَمُهُ .^۴

۱۵۲۵.عنه عليه السلام : فَوَاللَّهِ الَّذي فَلَقَ الحَبَّةَ وبَرَأَ النَّسَمَةَ ، لَو سَأَلتُموني عَن آيَةٍ آيَةٍ في لَيلٍ اُنزِلَت أو في نَهارٍ اُنزِلَت ، مَكِّيِّها ومَدَنِيِّها ، سَفَرِيِّها وحَضَرِيِّها ، ناسِخِها ومَنسوخِها ، مُحكَمِها ومُتَشابِهِها ، وتَأويلِها وتَنزيلِها لَأَخبَرتُكُم .^۵

۱۵۲۶.عنه عليه السلام : اُوتيتُ فَهمَ الكِتابِ ، وفَصلَ الخِطابِ ، وعِلمَ القُرونِ وَالأَسبابِ‏^۶ . ^۷