(آيا كسى كه بر حجّتى از جانب پروردگار خويش است، چون كسى است كه بدىِ كردارش براى او زيبا جلوه داده شده و هوسهاى خود را پيروى كردهاند؟).
(كسانى كه نشانههاى روشن و رهنمودى را كه فرو فرستادهايم، پس از آن كه آن را براى مردم در كتاب ، توضيح دادهايم، نهفته مىدارند، آنان را خدا لعنت مىكند و [نيز] لعنت كنندگان ، لعنتشان مىكنند).
(بگو: من نهى شدهام از اين كه جز خدا كسانى را كه [ شما ] مىخوانيد ، پرستش كنم ، [ آن هم ] هنگامى كه از جانب پروردگارم برايم دلايل روشن رسيده باشد، و مأمورم كه فرمانبر پروردگار جهانيان باشم).
(و پيش از تو [ هم ] جز مردانى را كه بديشان وحى مىكرديم ، گسيل نداشتيم. پس اگر نمىدانيد، از پژوهندگان كتابهاى آسمانى جويا شويد ؛ [ زيرا آنان را ] با دلايل آشكار و نوشتهها [ فرستاديم ] و اين قرآن را به سوى تو فرود آورديم، تا براى مردم ، آنچه را به سوى ايشان نازل شده است ، توضيح دهى . و اميد كه آنان بينديشند).
(و هنگامى را كه عيسى پسر مريم گفت: «اى فرزندان اسرائيل! من ، فرستاده خدا به سوى شما هستم. تورات را كه پيش از من بوده ، تصديق مىكنم و به فرستادهاى كه پس از من مىآيد و نام او احمد است ، بشارتگرم» . پس وقتى براى آنان دلايل روشن آورد، گفتند: اين ، سحرى آشكار است!).
(اى مردم! در حقيقت براى شما از جانب پروردگارتان ، برهانى آمده است، و ما به سوى شما ، نورى تابناك فرو فرستادهايم).
(آيا به جاى او ، خدايانى براى خود گرفتهاند؟ بگو: «برهانتان را بياوريد» . اين است يادنامه هر كه با من است و يادنامه هر كه پيش از من بوده ، [ نه! ] بلكه بيشترشان حق را نمىشناسند و در نتيجه، از آن رويگردان اند).
(و هر كس با خدا معبود ديگرى را بخواند - كه براى آن برهانى نخواهد داشت - ، حسابش فقط با پروردگارش است . در حقيقت، كافران ، رستگار نمىشوند).
(يا آن كس كه خلق را آغاز مىكند و سپس آن را باز مىآورد، و آن كس كه از آسمان و زمين به شما روزى مىدهد؟ آيا معبودى با خداست؟ بگو: اگر راست مىگوييد، برهان خويش را بياوريد).
