۱۶۵۶.الخصال - به نقل از صالح بن سهل، در باره اين سخن خداى عزّ وجلّ: (چهار پرنده را بگير و آنها را نزد خود ريز ريز كن. سپس بر سر هر كوهى جزئى از آن را قرار بده) - : امام صادق عليه السلام فرمود: «ابراهيم، هدهد و جغد و طاووس و كلاغ را گرفت و آنها را سر بريد و سرهايشان را جدا كرد . سپس بدنهاى آنها را در هاون گذاشت و پرها و گوشتها و استخوانهاى آنها را به هم آميخت . سپس آنها را ده قسمت كرد و آنها را بر سر ده كوه قرار داد و آن گاه نزد خود، آب و دانه گذاشت . سپس منقارهاى آنها را در ميان انگشتانش گرفت و گفت: "به اذن خداى عزّ وجلّ بياييد". پس برخى گوشتها و پرها و استخوانها با همديگر به پرواز در آمدند و بدنها همان گونه كه قبلاً بودند، شكل گرفتند. هر بدنى به گردنى كه سر و منقار داشت، چسبيد . ابراهيم، منقارهاى آنها را رها كرد و آنها آمدند و از آن آب خوردند و از آن دانهها چيدند و سپس گفتند: اى پيامبر خدا! ما را زنده كردى . خدا زندهات كند! ابراهيم گفت: "بلكه خدا زنده مىكند و مىميراند". اين، تفسير ظاهرى است» .
امام عليه السلام سپس فرمود: «امّا تفسير باطنى آن: چهار نفر كه توان تحمّل سخن را دارند، بگير و علم خودت را به آنها بسپار و آن گاه آنها را به عنوان حجّتهاى خود براى مردم به مناطق مختلف زمين گسيل كن. و هرگاه خواستى كه نزدت بيايند، آنها را با اسم اعظم صدا بزن . به فرمان خداى عزّ وجلّ، نزد تو خواهند آمد» .
۱۶۵۷.تفسير العيّاشى - به نقل از جابر - : از امام صادق عليه السلام در باره معناى باطنى اين آيه: (براى شما از آسمان، آبى مىفرستد تا شما را با آن پاك كند و پليدى شيطان را از شما ببرد و دلهايتان را پيوند زند و گامهايتان را با آن، استوار سازد) پرسيدم.
فرمود: «معناى باطنى آسمان، پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله و معناى باطنى آب، على عليه السلام است. خداوند عزّ وجلّ، على عليه السلام را از پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله قرار داد. اين است سخن خداوند: (آبى تا شما را با آن پاك كند) . اين على است كه خداوند، قلب هر كس كه ولاى او را داشته باشد، پاك مىكند.
و اين سخن خداوند: (و از شما پليدى شيطان را بزدايد)، يعنى: هر كس ولاى على را داشته باشد، [خداوند، ]پليدى را از او مىزدايد و دلش را قوت مىبخشد. (و بر دلهايتان پيوند زند و گامهايتان را با آن استوار كند). مقصود از «آن» على است. هر كه ولاى على را داشته باشد، خداوند، دلش را به على پيوند مىزند و بر ولايت على ثبات مىيابد» .
