کنفرانس در بحبوحه جنگ کشور جمهوری اسلامی ایران و عراق و اوج روحیه انقلابی ایران برگزار شد. دانشمندان و متخصصان بزرگی از سراسر دنیا در این کنفرانس حضور داشتند و ظرفیتهای انقلابی تشیع در نقاط مختلف را بررسی کردند. در این کنفرانس، اشخاصی مانند مارتین کرامر، برنارد لوئیس، مروین زونیس، دانیل برومبرگ و مایکل ام. جی. فیشر۱ شرکت داشتند. محور بیشترِ مقالههای این کنفرانس، تشیع بود و مقالاتی که ارائه شدند، بدین قرار بودند:
۱. «شیعه در تاریخ اسلام» از برنارد لوئیس؛
۲. «مطالعات غربیان در خصوص اسلام شیعی» از اتان کولبرگ؛
۳. «تشیع به روایت امام خمینی نوعی ایدئولوژی خشونت انقلابی» از ماروین زونیس و دانیل برومبرگ؛
۴. «محمود طالقانی و انقلاب ایران» از منگول بیات؛
۵. «اسلام و عدالت اجتماعی در ایران» از شائول نجاش؛
۶. «رویدادهای تکراری در انقلاب ایران» از مایکل فیشر؛
۷. «شیعههای عراق و سرنوشت آنها» از الی کدوری؛
۸. «سیاست خارجی جمهوری اسلامی در خلیج فارس» از شهرام چوبین؛
۹. «ناآرامی شیعیان در خلیج فارس» از جوزف کاستینز؛
۱۰. «شیعیان و حکومت لبنان» از جوزف اولمرت؛
۱۱. «منشأ و تجدید حیات امل» از اگوستوس ریچارد نورتن؛
۱۲. «شیعیان لبنان پس از جنگ ۱۹۸۲ میلادی» از لینستون بیلی؛
۱۳. «علویان سوریه و تشیع» از مارتین کرامر؛
۱۴. «انقلاب ایران و مقاومت افغانستان» از زلمی خلیلزاده؛
۱۵. «شیعیان پاکستان» از منیر. د. احمد؛
۱۶. «هویت شیعی و اهمیت محرم در لاکنو هند» از کیث جورشوج.