یائیل مونک

دکتر خانم یائیل مونک^۱ یکی از اعضای مؤسسه مطالعه روابط میان یهودیان، مسیحیان و مسلمانان در دانشگاه آزاد اسرائیل است.^۲ او مدرک کارشناسی خودش را در رشته ادبیات فرانسه و انگلیسی در سال ۱۹۸۰ میلادی، از دانشگاه عبری اورشلیم دریافت کرد و مدرک کارشناسی ارشد خودش را در رشته ادبیات تطبیقی در سال ۱۹۸۷ میلادی، از همین دانشگاه اخذ کرد و مدرک دکترای خودش را در رشته مطالعات فیلم، در سال ۲۰۰۵ میلادی، از دانشگاه تل‌آویو کسب کرد. وی عضو هیئت علمی دپارتمان ادبیات، زبان و هنر در دانشگاه آزاد اسرائیل است.

وی در حوزه مسائل هنری و سینمایی مرتبط با مسلمانان، تحقیق انجام داده است. کتاب «راهی که انتخاب آن، درست نبود: نمایندگی یهودیان، مسیحیان و مسلمانان در کسب و کار امریکا در اسرائیل در آغاز تأسیس دولت و پیامدهای آن برای سینمای جدید اسرائیل»، از یائیل مونک و دکتر دان چیوطین^۳، منتشر شده است.

یوری کوپفرسچمیت

پروفسور یوری کوپفرسچمیت از جمله شخصیت‌های مشهور در اسرائیل در حوزه مطالعات اسلامی‌پژوهی و اسلام‌شناسی به شمار می‌رود. مدارک تحصیلی وی بدین قرارند:

۱. کارشناسی زبان و فرهنگ سامی از دانشگاه لیدن در سال ۱۹۶۸؛

۲. کارشناسی ارشد مطالعات منطقه خاور میانه از دانشگاه لندن در سال ۱۹۶۹؛

۳. دکترای تخصصی از دانشگاه عبری اورشلیم در سال ۱۹۷۹.

عمران مؤلف کتاب سیدور (کتابی در نیایش یهودی) که در سال ۲۴۶ آن را تألیف کرده، از قول نظرونای گائون که ریاست آکادمی سورا را در سال‌های ۲۳۹ تا ۲۴۴‌ بر‌ عهده داشته، درباره‌ عنان گفته است‌ که‌ وی مراسم و اعیاد یهود را تغییر داده و به میشنا و تلمود اعتقاد نداشته و براین‎اساس او و پیروانش را مرتد دانسته است. پس از عنان بن داوود، ابویوسف‌ یعقوب‌ قرقسانی (زنده در ۳۲۶ ق) که خود از عالمان‌ قرائیمی بوده در کتاب مهم خود، الأنوار و المراقب از عنان یاد کرده و او را شاهزاده‌ای از اعقاب داوود معرفی‌ کرده و گفته که ربی‌های یهودی‌ ‌تصمیم‌ به قتل‌ او داشته‌اند.

الیشاع‎ بن ابراهام از عالمان قرائیم قرن ششم به‌ تفصیل اشاراتی درباره عنان آورده است که ابراهام‌ بن داوود در وقایع‌نامه خود که در ۵۵۷ قمری آن را تألیف‌ کرده، به‌تفصیل‌ مطالب‌ وی را نقل کرده است. عالمان قرائیمی در بیشتر مسائل با سنت متداول یهودی اختلاف نظر دارند. از مشهورترین ‌‌عالمان‌ قرائیمی قرن سوم و چهارم می‌توان به اسماعیل عکبری، بنیامین بن موشه نهاوندی، موسی زعفرانی (ابو‌عمران‌ تفلیسی)، دانیال‌ قومسی و ملک رملی اشاره کرد. مهم‌ترین مرکز علمی قرائیم نخست در دوران متأخر، در سفری که به‌ نواحی شام و فلسطین داشته، بخش اعظمی از میراث قرائیم را جمع‌آوری کرده و با‌ خود به روسیه برده‌ است.

اطلاعاتی‌ که تا قبل از فروپاشی شوروی سابق از این مجموعه در اختیار محققان بوده، منحصر به گزارش‌هایی است که یکی از محققان‌ روس درباره این مجموعه منتشر کرده بود. با چنین پس‌زمینه‌هایی، بن شمای در مقالات و آثاری‌ با‌ عناوین «تفکر یهودی در عراق قرن دهم» و «تاریخ بیت‎المقدس در سده‌های نخستین‌ اسلامی»، «نکاتی درباره قطعاتی باقی‌مانده از قرائیم در نسخه‌های خطی‌ کتابخانه بریتیش میوزیوم» و «نکاتی درباره چند اثر معتزلی باقی‌مانده در سنت قرائیم»، به‌ بررسی‌ حیات‌ فکری یهود در قرون میانه پرداخته است.^۱