۲. «اسلام محبوب و رهبری قبیلهای در ساختار سیاسی اجتماعی شمال سودان»، در: ام. میسلون (ویراستار)، جامعه و ساختار سیاسی در جهان عرب (نیویورک: علوم انسانی پرس، ۱۹۷۴م) صفحه ۲۳۱۲۸۰ (همچنین این کتاب در زبان عبری توسط بنیاد وان لیر، در سال ۱۹۷۲ منتشر شده است)؛۱
۳. «چالشهای اسلام پوپولیستها در مصر و سودان در ۱۹۷۰»، در: جی. اس. حکیم و چارلز عیسوی، دیدگاه شرق میانه: بعدی از بیست سال (پرینستون: داروین پرس، ۱۹۸۱م)، صفحه ۲۸ـ ۱۰۵.۲
۴. «اسلام و سیاست در مصر»، مجله بینالمللی مطالعات خاور میانه، شماره ۱۸، ۱۹۸۲م؛۳
۵. «اسلام و دولت در سودان نمیری»، آفریقا، جلد۵۴ ـ۵۵، صفحه ۴۰۰-۴۱۳، ۱۹۸۵م (این مقاله در همین سال در کتاب محبوب اسلام در جنوب صحرا، ویراسته جی دی یو پیل و سی سی اسیستر، توسط انتشارات دانشگاه منچستر، چاپ شده است)؛۴
۶. «اسلام رادیکال و جاهطلبیهای منطقه»، آنالیز ۴، اکتبر ۱۹۹۳م، صفحه ۱۶؛۵
۷. «مهدویت و اسلامگرایی در سودان»، ای جی ام ای اس، شماره ۲۱۹، ۱۹۹۵م، صفحه ۲۷۳۶؛۶
1.. "Popular Islam and Tribal Leadership in the Socio-Political Structure of North Sudan", in M. Milson (ed.), Society and Political Structure in the Arab World, (New York: Humanities Press, ۱۹۷۴), pp.۲۳۱-۲۸۰; also published in Hebrew by Van-Leer Foundation, ۱۹۷۲.
2.. "The Challenge of Populist Islam in Egypt and the Sudan in the ۱۹۷۰s", in G.S. Wise & Charles Issawi, (eds.), Middle East Perspectives: the Next Twenty Years, Princeton: Darwin Press, ۱۹۸۱, ۱۰۵-۱۲۸.
3.. "Islam and Politics in Egypt", International Journal of Middle East Studies (MES), Vol. ۱۸,(۱۹۸۲).
4.. "Islam and State in Numayri's Sudan", Africa, Vol.۵۵/۴, (۱۹۸۵): ۴۰۰-۱۳; also in J.D.Y. Peel & C.C.Stewart, (eds.), Popular Islam South of the Sahara, (Manchester University Press, ۱۹۸۵).
5.. "Radical Islam and Regional Ambitions", Analysis, ۴ (October ۱۹۹۳), ۱-۶.
6.. "Mahdism and Islamism in Sudan", IJMES, ۲۷(۱۹۹۵), ۲۱۹-۳۶.