وی در ادامه، برخی از آرای دانشمندان شیعه امامیه، اهل سنت و گروههای اشاعره، معتزله و امامیه را بررسی نموده است.
کولبرگ از میان دانشمندان شیعه امامیه، دیدگاههای شیخ مفید، سیدمرتضی علم الهدی، شیخ طوسی، آل نوبخت (اواسط سده دوم تا اوایل سده پنجم قمری)، خواجهنصیرالدین طوسی (۵۹۸۶۷۲ ق) و مقداد بن عبداللّه سیوری حلی (درگذشته ۸۲۶ ق)، و از میان دانشمندان متأخر اهل سنت، دیدگاههای ابن تیمیه و ابن حزم را مطرح کرده است.
در قسمت پایانی، وی با تأکید بر اهمیت لحظههای پایانی عمر، این نکته را گوشزد کرده است که در برخی از احادیث آمده است که چنانچه خداوند برای عبدی خیر یا شر بخواهد، فرشتهای را همنشین و همراه او قرار میدهد تا هنگام مردن در بهترین یا بدترین حالت از این دنیا برود. همچنین در احادیثی از مرگ در حالت شک و تردید سخن گفته شده است و برای جلوگیری از آن، به خواندن تلقین برای کسی که در حال احتضار است و همچنین کسی که فوت کرده و در حال تدفین است، دستور داده شده است.
«جایگاه ولدالزنا در تشیع امامی»
اتان کولبرگ مقاله «جایگاه ولدالزنا در تشیع امامی»۱ را در یک مقدمه و سه بخش تحریر کرده است. وی در مقدمه، به طرح موضوع زنازاده در اندیشه شیعه امامیه میپردازد و میگوید احادیث فراوانی از شیعه امامیه بر آفرینش شیعه امامیه از سرشت پاک تأکید دارند و زنازاده را از سرشت ناپاک به شمار میآورند و نتیجه میگیرند که هیچ زنازادهای، شیعه نیست.
کولبرگ در قسمت نخست، احادیثی را در توصیف زنازاده نقل و بررسی میکند؛