۱. «شیعه در تاریخ اسلام»، نوشته برنارد لوئیس۱؛
۲. «شیعیان دوازده امامی و اختلافات آنها با اهل تسنن»، نوشته دوین استوارت؛
۳. «مطالعات غرب در خصوص اسلام شیعی»، تألیف اتان کولبرگ؛
۴. «تشیع به روایت امام خمینی، نوعی ایدئولوژی انقلابی»، نوشته ماروین زونیس؛
۵. «شیعه، از مذهب تقیه تا صدور انقلاب»، نوشته دانیل برومبرگ؛
۶. «تعدیلاتی جدید در عقیده انتظار شیعه برای مهدی: مطالعه موردی (امام) خمینی»، نوشته زابینه اشمیتکه؛
۷. «نظریه فقهای شیعه اثناعشری درباره مرجعیت سیاسی و فقهی» نوشته ژوزف الیاش؛
۸. «بررسی کتاب اسلام شیعی»، نوشته ژوزف الیاش.
همچنین بعضی از مهمترین کتابهای محققان اسلامپژوه در اسرائیل، بدین قرار است:
۱. شیعه امامیه با نگاه به سنت روایی آنان که مهمترین تألیف ژوزف الیاش به شمار میرود؛
۲. اعتراض و انقلاب در اسلام شیعیان از مارتین کرامر که در سال ۱۹۸۷ به چاپ رسیده است.
کنفرانسی بینالمللی با عنوان «تشیع، مقاومت و انقلاب» نیز از سوی دانشگاه تلآویو در سال ۱۹۸۴ (در میانه جنگ کشور جمهوری اسلامی ایران و عراق و در اوج روحیه انقلابی ایران) برگزار شد. دانشمندان و متخصصان بزرگی از سراسر دنیا در این کنفرانس حضور داشتند و به بررسی ظرفیتهای انقلابی تشیع در نقاط مختلف پرداختند. در این کنفرانس، اشخاصی مانند مارتین کرامر، برنارد لوئیس،