نویسنده در ادامه، پذیرش اجماع در میان شیعیان امامیه را - که احتمالاً پس از این دوره روی داده است - با این رویکرد تاریخی، قابل تحلیل میداند. وی در ادامه، ستایش اقلیت را از نگاه مسلمانان غیرامامی - از جمله معتزله و فاطمیون اسماعیلی - تحلیل و بررسی کرده است.
«نخستین کاربردهای اصطلاحی اثناعشریه»
اتان کولبرگ در مقاله «نخستین کاربردهای اصطلاحی اثناعشریه»۱ در پنج بخش به اصطلاح «اثناعشری» پرداخته است و شواهدی را مبنی بر بهکارگیری این عنوان در زمان پیش از دوره غیبت امام معصوم علیه السلامبیان داشته است. وی در این مقاله، با کمک گرفتن از کتابهای ملل و نحل پیشین، متنهای تاریخی، دو متن اسماعیلی و برخی از کتابهای نگارندگان دوره آل بویه، قدمت استفاده از اصطلاح اثناعشریه را بر اساس متنی از فرقه اسماعیلیه و متنی از علی بن حسین مسعودی (۲۸۳۳۴۶ ق) به سال ۳۴۴ یا ۳۴۵ قمری رسانده و اساس پیشینه این عنوان را با تردید روبهرو میسازد. این مقاله را محمدکاظم رحمتی به زبان فارسی ترجمه کرده است.۲
«امامان و قوای بصری»
اتان کولبرگ در مقاله توصیفی «امامان و قوای بصری»۳، گزارشی را از یکی از ویژگیهای امامان علیهم السلام درباره تواناییهای قوه بینایی امام علیه السلامو دیگران ارائه میدهد و در همین راستا، احادیث مرتبط با آن را غنی برمیشمارد. او بر این باور است که معجزههای مربوط به قوه بینایی امام و تواناییاش در دیدن امور غیبی و یا دیدهنشده