نوح به کتابهای حسین بن سعید مطابقت دارند. در حال حاضر، کتابی با عنوان تفسیر القمی در دسترس است که در بازیابی روایات تفسیری حسین بن سعید، از آن استفاده شده است؛ ولی تفسیر ابن ماهیار، در دسترس ما نیست و تنها نقلهایی از آن، در منابع روایی و تفسیری وجود دارند. از جمله مصادری که روایات فراوانی از آن نقل نموده، کتاب تأویل الآیات است.
تأویل الآیات، تألیف سیّد شرف الدین استرآبادی، عالم شیعی قرن دهم هجری است و در بر دارنده تفسیر آیاتِ نازل شده در باره اهل بیت علیهم السلام است. او در این کتاب، آیههای مورد نظر را با روایات اهل بیت علیهم السلام که ذیل آن آیات وارده شدهاند، تفسیر نموده است. مؤلّف در این کتاب، از منابع متعدّدی بهره برده که بیش از همه، از کتاب تفسیر محمّد بن عبّاس معروف به ابن ماهیار بوده است. سند روایات حسین بن سعید که در تأویل الآیات از آنها یاد شده، با محمّد بن عبّاس شروع شده که نشان میدهد استرآبادی، این روایات را از کتاب او گرفته است. محمّد بن عبّاس، از معاصران کلینی است که آثار متعدّدی برای او شمردهاند. از جمله، کتابی با عنوان تفسیر کبیر به او نسبت داده شده که منبعی شناخته شده و مرجعی برای مفسّران بوده است.۱ او بسیاری از روایات کتابش را از استادش، احمد بن ادریس، دریافت نموده است.
طریقهای هفتم، هشتم و نهم
این سه طریق، از اسناد آثار شیخ صدوق هستند که دو سند نخست، با طرق ایشان به کتابهای حسین بن سعید و سند آخر نیز با طریق پنجم شیخ طوسی به کتابهای حسین بن سعید مطابقت دارد.
در مجموع، نُه سند در روایات تفسیری حسین بن سعید وجود دارد که بارها تکرار شدهاند. تشابه و تکرار از یک سو و مطابقت با طرق انتشار کتابهای حسین بن سعید از سوی دیگر، نشانگر آن است که این روایات به نقل از کتابهای حسین بن سعید بوده و این اسناد، طریقهای دستیابی به کتابهای او هستند.
طرق نُهگانه، راههای دستیابی به ۳۳۱ روایت تفسیری از حسین بن سعید اهوازی هستند که
