احادیث بدون سندی در آثار او ـ که چهل کتاب با نام «النوادر» است ـ یافت میشود.۱
محمّد بن ابی عمير ۹۴ کتاب به رشته تحریر در آورده است، از جمله: المغازی، كتاب الكفر و الإيمان، كتاب البداء، كتاب الاحتجاج فی الإمامة، كتاب الحجّ، كتاب فضائل الحجّ، كتاب المتعة، كتاب الاستطاعة، كتاب الملاحم، كتاب يوم و ليلة، كتاب الصلاة، كتاب مناسک الحجّ، كتاب الصيام، كتاب اختلاف الحديث، كتاب المعارف، كتاب التوحيد، كتاب النكاح، كتاب الطلاق، كتاب الرضاع، نوادر و مسائلی از امام رضا علیه السلام.۲ او در سال ۲۱۷ ق از دنیا رفت.۳ نام او در اسناد احادیث کتب اربعه حدود ۵۳۶۰۴ بار آمده۵ و ۲۸ روایت از احادیث تفسیری حسین بن سعید، به نقل از اوست.
پنج. صفوان بن يحيى: ابو محمّد صفوان بن يحيى بجلی بيّاع السابری، اهل كوفه و دارای منزلتی والا نزد امام رضا علیه السلام بوده است. نجاشی او را با وصف «ثقةٌ ثقةٌ، عينٌ» ستوده است و در باره او میگوید: «در عبادت و پارسایی، کسی به مرتبه او نمیرسد».۶ کشّی او را اَفقه اصحاب اجماع خوانده۷ و در روایتی از حسین بن سعید نقل میکند که
1.. ر.ک: اختيار معرفة الرجال: ج ۲ ص ۸۵۴ - ۸۵۶.
2.. ر.ک: رجال النجاشی: ش ۸۸۷، الفهرست: ش ۶۱۷.
3.. ر.ک: رجال النجاشی: ش ۸۸۷.
4.. ۴۷۱۵ روایت با عنوان «ابن ابی عمیر» و ۶۴۵ روایت با عنوان «محمّد بن ابی عمیر».
5.. ر.ک: معجم رجال الحدیث: ج ۱۵ ص ۲۹۸ ش ۱۰۰۴۳ و ج ۲۳ ص ۱۱۳ ش ۱۵۰۲۷.
6.. رجال النجاشی: ص ۱۹۸ - ۱۹۷ ش ۵۲۴. شیخ طوسی نيز در بارۀ وى مینویسد: «صفوان بن يحيى در میان محدّثان، اَوثق اهل زمانش و عابدترینِ آنان بوده است. در هر روز و شب، صد و پنجاه رکعت نماز میخواند، سه ماه در سال را روزه میگرفت و در سال، سه مرتبه زکات مالش را پرداخت مینمود» (الفهرست: ص ۱۴۷ - ۱۴۵ ش ۳۵۶).
7.. اختيار معرفة الرجال: ج ۲ ص ۸۳۰.