غالباً به بیان جایگاه ائمّه علیهم السلام و منزلت ایشان اختصاص دارند.۱ افزون بر این، موضوعات فرعی گوناگونی در میان روایات تفسیری او به چشم میخورند.
از این رو شایسته است کتاب تفسیر حسین بن سعید، در ضمن جامعنگاری او تحلیل گردد؛ چرا که بیشتر به انگیزه گردآوری و تبویب روایات هر موضوع صورت گرفته است. به بیان دیگر، با توجّه به گوناگونی موضوعات روایات تفسیری حسین بن سعید، به نظر میرسد او در جهت جامعنگاری، به گردآوری موضوعات مختلف در حوزه تفسیر پرداخته و در مجموعه تفسیری خود به موضوع خاصّی اهتمام نداشته است. او جامعنگاری است که همچون سایر حوزهها، در حوزه تفسیر به گردآوری موضوعات مختلف تفسیری در ذیل آیات مربوط پرداخته است.
غالب روایات تفسیری حسین بن سعید و موضوعاتِ مطرح شده در آنها، مورد توجّه عالمان شیعه بوده و در کتابهای فقهی، اعتقادی، اخلاقی و تفسیری آنان انعکاس یافته است. در میان روایاتی که در اثر حاضر گردآوری شدهاند، کمتر با موضوعاتی رو به رو میشویم که پذیرش آنها در میان دانشمندان شیعه، مورد اختلاف باشد و یا اساساً با مبانی پذیرفته شده در میان عالمان شیعی سازگاری نداشته باشد. در عین حال، در میان روایات تفسیری او، برخی موضوعات به چشم میخورند که پیرامون محتوای آنها بحثهایی صورت گرفته و پذیرش مطالب آنها، نیازمند تأمّل و اندیشه بیشتر است. چنین موضوعاتی در سه محور بررسی میشوند:
الف - احادیث مشکل
به باور برخی، احادیث مشکل به روایاتی گفته میشود که در بر دارنده الفاظ دشواری هستند که معانی آنها را جز افراد متبحّر و توانا نمیدانند، یا حاوی مطالب پیچیدهای هستند که جز دانایان و آگاهان، کسی توان فهم آنها را ندارد.۲ بر اساس این تعریف،