تعاملات اجتماعی و زندگی فردی خود عمل کنیم که دیگر ملتها با دیدن ما عذری برای کوتاهی و پشتکردن به دین و معنویت نداشته باشند. در این سوره میخوانیم: (یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا ارْکَعُوا وَاسْجُدُوا وَاعْبُدُوا رَبَّکُمْ وَافْعَلُوا الْخَیرَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ * وَجاهِدُوا فِی اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ؛ هُوَ اجْتَباکُمْ... لِیَکُونَ الرَّسُولُ شَهِیداً عَلَیکُمْ وَتَکُونُوا شُهَداءَ عَلَی النَّاسِ۱؛ ای کسانی که ایمان آوردهاید، رکوع و سجود کنید و پروردگارتان را بپرستید و کار نیک انجام دهید، باشد که رستگار شوید. و در راه خدا چنانکه حق جهاد [در راه] اوست جهاد کنید، اوست که شما را برگزیده... تا این پیامبر بر شما گواه باشد و شما بر مردم [جهان] گواه باشید).
در سطحی بالاتر جامعه اسلامی باید به تحولات جهانی واکنش دهد و از دولتمردان گرفته تا شهروندان جوامع اسلامی باید بکوشند به شکلی همافزا، نظم جهانی را به سوی توحید و نفی طاغوت۲ - با تمام مظاهرش همچون استعمار، اشغالگری، تهاجم فرهنگی و زورگویی - جهتدهی کنند. این کار از خلق یک اثر هنری آغاز میشود تا ایجاد تشکلهای بینالمللی و نقشآفرینی گسترده در جامعه جهانی.
۴. تکریم و تعظیم علم و جهاد
شناخت برخی مسئولیتهای فرهنگسازانه قرآنی نیازمند دقتنظر و ژرفکاوی در تعابیر و آیات است. دقتنظر در آیات نشان میدهد علم و جهاد از نقاط برجسته و پرشکوه در فرهنگ اسلامی است. قرآن کریم در جای جای خود بر ارزشمندی علم و جهاد تأکید میکند و صاحبان آن دو را به شکل ویژه مورد تکریم قرار میدهد لذا این مواجهه وحیانی برای افراد جامعه مسئولیتساز است؛ چراکه لازمه تکریم صاحبان علم و جهاد از سوی خداوند این است که جامعه نیز به آنان احترام گذاشته و آنان را تکریم کند بنابراین مسئولیتی به وجود میآید به نام تکریم و بزرگداشت اصحاب علم و جهاد.
خداوند در سوره مجادله میفرماید: (وَ إِذَا قِيلَ ٱنشُزُوا فَانشُزُوا يَرْفَعِ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا مِنكُمْ وَ ٱلَّذِينَ أُوتُوا ٱلْعِلْمَ دَرَجَٰتٍ؛۳ چون گفته شود: برخیزید، پس برخیزید، تا خدا کسانی از شما را