خداوند است، هر آینه شیعیان را از روی حسادت می‌کشتند.^۱

شیعیان هم‌چنین باید عقیده خود را مبنی بر ‌این‌که محمد [صلی الله علیه و اله] در آخرین خواسته و وصیت (‌‌وصیت) خود، علی [علیه السلام] را به عنوان جانشینش معرفی کرد، کتمان کنند. علمای ‌‌امامی در توجیه کتمان این عقیده، باز هم پیشینیانی از دوره‌‌های قبل را مثال می‌‌زنند. در نقلی، قابیل به شیث [علیه السلام] می‌‌گوید که هابیل را کشته است زیرا قربانی هابیل، و نه قربانی او، مقبول واقع شده، و او نمی‌‌خواسته هابیل جانشین آدم [علیه السلام] شود. قابیل شیث [علیه السلام] را نیز تهدید می‌کند، که اگر این حقیقت را که آدم او را جانشین خود کرده، فاش سازد، وی را نیز می‌کشد؛ و در نتیجه، شیث [علیه السلام] این اطلاعات را مخفی نگاه می‌‌دارد.^۲ جعفر صادق [علیه السلام] که این روایت را نقل می‌‌کند، تأکید دارد که پسر آدم [علیه السلام] الگویی (أسوه) است که باید از آن پیروی کرد.^۳ در حدیثی مشابه، گفته شده که قابیل به خاطر حسادتش به هابیل که به عنوان جانشین

خود نگاه خواهد داشت. جابر این توصیه را انجام داد و بلافاصله آرام شد.^۱

مخفی نگاه داشتن چنین اطلاعاتی با چنین ماهیتی نیازمند فردی با خصوصیات غیرمعمول بود. بارزترین نمونه آن، فردی به نام حسن بن عبداللّه است؛ وی، که به خاطر تقوایش زبان‌زد بود، از موسی کاظم [علیه السلام] تقاضای علم (معرفت) کرد. پس از اصرار بسیار، موسی [علیه السلام] تقاضای وی را پذیرفت و ابتدا حقیقت عمل ابوبکر و عمر (که با عنوان رجلین به‌‌‌ آن‌ها اشاره شده) پس از درگذشت پیامبر [صلی الله علیه و اله] را برای وی بیان، و سپس ائمه [علیهم السلام] را به وی معرفی کرد. موسی کاظم [علیه السلام] سرانجام به وی گفت که ‌‌امام عصر است و معجزه‌‌ای را به عنوان دلیل برایش آورد (یک درخت کُنار به سمت وی حرکت کرد و سپس به محل اصلی خود بازگشت). آن مرد زاهد به ‌‌امامت موسی [علیه السلام] اعتراف کرد و به سکوت و عبادت روی آورد، «و پس از آن کسی ندید که سخن بگوید».^۲

صادق [علیه السلام] از میان موارد خاصی که شیعیان باید کتمان کنند، به عشق‌‌شان به خاندان (اهل بیت) پیامبر [صلی الله علیه و اله] اشاره می‌‌کند. وی موقعیت شیعیان در میان مردم (یعنی غیرشیعیان) را به موقعیت زنبورها در میان پرندگان تشبیه می‌‌کند: اگر پرندگان می‌دانستند که زنبورها در بدن خود عسل حمل می‌‌کنند، از روی حسادت و به خاطر رسیدن به عسل، آن‌ها را می‌‌بلعیدند. به همین صورت، اگر مردم درمی‌‌یافتند که عشق به اهل بیت [علیه السلام] که شیعیان آن را کتمان می‌کنند، منشأ مقام اعلای‌شان نزد