خاندان اعین به نام‌‌های دیگری نیز شناخته شده‌اند که عبارت‌اند از:
۱. شیبانی: اعین «ولاء» قبیله بنی‌‌شیبان را پذیرفت؛ از اين رو خاندان اعین به «شیبانی» مشهور شدند.۱
۲. تمیمیه: علت شهرت آل‌اعین به تمیمیه کاملاً روشن نیست؛ ولی شاید بتوان گفت به دلیل سکونت این خاندان در کنار قبیله بنی‌تمیم در کوفه،۲ به این نام شناخته شدند.۳
۳. بکریون: فرزندان بکیر بن‌اعین به بکریون مشهور شدند.۴ در نسل‌های بعدی خاندان اعین، حضور فرزندان بکیر در جامعه علمی پررنگ‌تر از سایر اعضای این خاندان بود.
۴. زراری: نخستین بار، امام هادی علیه السلام به سلیمان بن‌حسن بن‌جهم بن‌بکیر (جد پدری ابوغالب) لقب «زراری» را داد. امام هادی علیه السلام به منظور حفظ جان سلیمان، نام اصلی او را نبرد و او را به زراره، دانا‌ترین فرد خاندان اعین، منسوب ساخت و فرمود: خدا زراری را حفظ کند. از آن زمان به بعد، لقب «زراری» به این خاندان اطلاق شد.۵
شناخت خاندان اعین برای رسیدن به هدف این کتاب - یعنی بازخوانی اندیشه‌های کلامی خاندان اعین - منوط به آگاهی از این موارد است: شناخت یکایک افراد این خاندان؛ اطلاع از چگونگی و زمان گرایش آنان به تشیع، چرا که
