رجالی پژوهش حاضر خواهند بود. گرچه از اطلاعات ارزشمند سایر کتب رجالی نیز در جای مناسب خود استفاده خواهد شد. در بین نه کتاب رجالی یاد شده، بیش از همه رساله ابوغالب زراری مورد استفاده بوده است؛ زیرا وی از خاندان اعین است و همچنین همانطور که نجاشی و شیخ طوسی بیان کرده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند، جزو برجسته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ترین دانشمندان عصر خویش بوده که به علم رجال نیز تسلط داشته است.
در معرفی وی و تألیفش باید گفت، احمد بن محمد بن ابوطاهر بن بکیر بن اعین که به او ابوغالب زراری می‌گویند، از تبار اعین است. وی در سال ۲۸۰ هجری متولد و در سال ۳۶۸ هجری وفات و در نجف اشرف مدفون شد. ابوغالب بر اساس آنچه خود نوشته است، رساله پیش گفته را در ذى‌العقده ۳۵۶ نگاشته و سپس به سال ۳۶۷ در آن تجدید نظر كرده است.ابوغالب زراری این رساله را در معرفی آل اعین و شرح حال محدثان‌شان برای نوه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اش، محمد بن عبداللّه، نگاشته و در آن به نام بیش از ۲۰ تن از مشایخ خود اشاره کرده و در پایان نیز، به نام ۱۲۲ کتاب که او از مؤلفانشان روایت کرده، اشاره نموده است. اين نوشته را حسين بن عبيداللّه غضائرى، شاگرد نامدار ابوغالب (متوفاى ۴۱۱ق) از وى روايت نموده و در پايان آن مطالبى را كه لازم مىدانسته و مؤلف آنها را نياورده، استدرا‌ک کرده است.
