که پدرش بوده است، تأكید دارد.۱ او چنین تأكیدی را در نقل بیعت المهدی، از موالی عثمان با امام علی علیه السلام، نیز نشان داده است.۲ عبدالملک بناعین نیز با برادرانش همنظر بوده و روایتی در برائت از شیخین نقل کرده است.۳
تبیین جایگاه امام علیه السلام
همواره جایگاه، حدود و کارکرد امامت در بین شیعیان مورد اختلاف و مناقشه بوده است. یکی از بحثهای مطرح در عصر امام سجاد علیه السلام و صادقین علیهما السلام، تفاوت امام با نبی بوده است. برخی شیعیان، مثل ابوالخطاب، درک درستی از این موضوع نداشتند؛ از این رو به افکار انحرافی مبتلا شده، ائمه علیهم السلام را «نبی» میپنداشتند.۴ خاندان اعین با پرسش از ائمه علیهم السلام، به دنبال ترسیم حدود امامت، معرفی جایگاه آن و تفاوت آن با نبوت بودهاند. عالمان آلاعین سعی کردهاند به دو گونه ابعاد این مسئله را روشن کنند: ۱. پرسش از جایگاه امامت ۲. تحقیق درباره ویژگیهای امام.
در روایات حمران، سؤال از جایگاه امام، شفافسازی محدوده و کارکرد امامت وجود دارد. امام باقر علیه السلام در پاسخ به وی، امام را مثل ذیالقرنین، صاحب موسی و صاحب سلیمان معرفی کرده است.۵ دقیقترین روایات درباره تمایز پیامبر و امام و محدَّث نیز از زراره نقل شده است.۶ زراره همچنین روایاتی در مورد
1.. کشی، اختیار معرفة الرجال، ص۶۴.
2.. همان، ص۱۰۴.
3.. کلینی، الکافی، ج۸، ص۱۰۲.
4.. صفار، بصائر الدرجات، ص ۲۵۸.
5.. کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۶۸.
6.. عدَّة من أَصحابنا عن أَحمد بن محمد عن أَحمد بن محمد بن أَبی نصر عن ثعلبة بن میمون عن زرارَة قال سأَلت أَبا جعفر علیه السلام عن قوْل اللّه عزّو جل و كان رسولا نبیا ما الرسول و ما النبی قال النبی الَذی یرى فی منامه و یسمع الصوت و لا یعاین الملك و الرسول الَّذی یسمع الصوت و یرى فی المنام و یعاین الملك قلت الإمام ما منزلته قال یسمع الصوت و لا یرى و لا یعاین الملك ثم تلا هذه الْآیة «و ما أَرسلنا من قبلك من رسول و لا نبی و لَا محدَّث» (کلینی، الکافی، ج۱، ص۱۷۶).