شاهد دیگر بر وجود اختلاف در مسئله صفات این بود كه برخی اصحاب، برخی دیگر را به داشتن عقاید نادرست در این مسئله متهم می‌كردند. برخی شیعیان عصر امام حسن عسگری علیه السلام می‌اندیشیدند که هشام بن‌حکم معتقد بوده خداوند به اشیا قبل از خلقت‌شان آگاه نیست.۱
پرسش‌های فراوان شیعیان از ائمه علیه السلام درباره علم خداوند به اشیا قبل از خلقت‌شان۲ می‌تواند شاهد دیگری بر این اختلاف باشد. در نگاه نخست این سؤالات کاملاً طبیعی به نظر می‌رسد، اما باید در نظر داشت که امکان دارد این سؤالات از فضای موجود آن زمان نشئت گرفته باشد که برخی امامیان از کلمات برخی عالمان امامی، جاهل بودن خداوند به اشیا قبل از خلقت‌شان را برداشت می‌کردند؛ چنانكه درباره هشام بن‌حکم چنین تصوری داشتند.
پس از روشن شدن وجود اصل اختلاف در مسئله صفات الهی، بايد ديد ریشه اين اختلاف چه چیزی بوده است. این اختلافات ناشی از یک شبهه ذهنی نبوده، بلکه ریشه در نکات بسیار دقیق معرفتی داشته که از ناحیه اهل‌بیت علیهم السلام مطرح می‌شده است. این اختلافات به مسئله صفات ذات و فعل برمی‌گردد که از معارف دقیق اهل‌بیت علیهم السلام است. در آن عصر این بحث که از سوی ائمه علیهم السلام مطرح شده بود، مورد توجه متکلمان قرار گرفت. آنان درباره اين مسئله نظریه‌هایی مطرح كردند
