فهرست منابع و مآخذ

۱. قرآن کریم، ترجمه: محمدمهدی فولادوند، تحقیق: هیئت علمی دارالقرآن الکریم (دفتر مطالعات تاریخ ومعارف اسلامی)، تهران: دار القرآن الکریم (دفتر مطالعات تاریخ ومعارف اسلامی)، ۱۴۱۵ق.

۲. الآمدی، عبد الواحد بن محمد التمیمی، غرر الحکم و درر الکلم، مصحح: سید مهدی رجائی، قم: دار الکتاب الإسلامی، ۱۴۱۰ق.

۳. آملی، سیدحیدر، جامع الاسرار و منبع الأنوار، به کوشش هانری کربن و عثمان اسماعیل یحیی، تهران، وزارت فرهنگ و آموزش عالی، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی و انجمن ایرانشناسی فرانسه در ایران، ۱۹۶۶م.

۴. ابراهیمی دینانی، غلامحسین، قواعد کلی فلسفی در فلسفه اسلامی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ۱۳۶۰.

۵. ابن أبی الحدید، عبدالحمید بن هبة‏اللّٰه، شرح نهج البلاغة لابن أبی الحدید، مصحح: ابراهیم، محمد ابوالفضل، قم: مکتبة آیة اللّٰه المرعشی النجفی، ۱۴۰۴ق.

۶. ابن اشعث، محمد بن محمد، الأشعثیات، تهران: مکتبة النینوی الحدیثة، چاپ اول، بی‏تا.

۷. ابن اعثم الکوفی، احمد، الفتوح، تحقیق علی شیری، بیروت: دارالأضواء، الطبعة الأولی، ۱۴۱۱ق.

۸.