فِی الْأَرْضِ أَمْ أَرادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَداً)؛^۱ «و ما نمی‏دانیم آیا برای کسانی که در روی زمین‏اند شری خواسته شده یا آنکه پروردگارشان برای آنها هدایت و خیر خواسته است». با توجه به بافت آیات درباره این تقابل در تقابل نظام‏واره‏ای مطرح است و بیانگر تقابل اسلام و کفر، هدایت و ضلالت می‏باشد؛ لذا مراد از «رشدا» در این آیه هدایت و اسلام است. با این بیان «رشدا» در تقابل با «شر» قرار دارد و مراد از شر ضلالت و گمراهی است.